De seizoensafsluiter van ploeg Vier
Op een stralende zondag, 27 april 2025, moest onze ploeg voor de laatste ronde van de interclub aantreden tegen Izegem. Zoals in eerdere verslagen reeds vermeld was dit een strijd voor de tweede plaats dus er stond wel wat eer op het spel. Op papier leek het alvast een haalbare kaart maar zoals we allemaal weten komt er wel wat geluk bij schaken kijken.
De ronde startte zoals steeds om 14u, maar onze ploeg verscheen een uurtje vroeger op het appel. Wegens een badmintontoernooi konden we niet op onze normale locatie spelen en moesten we ons verplaatsen naar het blauwe hof. Daarom stonden we om 13u paraat om een twintigtal sets schaakborden, stukken en klokken naar het blauw hof te brengen. De zaal moest vervolgens ook nog in gereedheid gebracht worden voor de 5 ploegen. Er moesten dus heel wat tafels en stoelen versleept worden. Wegens het schitterende weer besloten we de analyse in open lucht te houden dus werden er ook enkele tafels naar buiten gebracht om zonnige analyses mogelijk te maken.
Om 13u45 begon het eerste volk toe te komen, net op tijd om nog wat te helpen de stukken op de borden te zetten en zo konden we om 14u van start gaan.
Nu hoor ik u denken: Waarom wijdt de reporter zo lang uit over niet schaak gerelateerde onderwerpen? Enerzijds om aan te geven dat er altijd wel wat werk achter de coulissen moet gebeuren voor er kan geschaakt worden. Anderzijds, en voornamelijk, omdat onze ploeg een van zijn zwakste prestaties ooit neerzette :(
Ferry op bord 4 kwam zwaar onder druk te staan door het agressieve spel van zijn tegenstander. Ferry bleef echter koelbloedig en kon de aanval doorstaan. Om dan even later een stuk te blunderen... [0-1]
Timothy op bord 3 speelde zijn tegenstander van het bord maar geraakte er niet door. Ook al had hij gedurende meerdere zetten een simpel tactisch foefje, zijn brein werkte echter niet naar behoren en hij nam remise aan in een stelling waar hij nog steeds plus 2 stond en hij tactisch nog steeds gewoon een pion kon winnen. [0.5 - 1.5]
Jeroen op bord twee ging de mist in in de opening en stond er erg belabberd voor. Zijn tegenstander duwde hem van het bord met zijn oprukkende pionnen. Jeroen liet echter niet af en wist de stelling naar een eindspel met ongelijke lopers af te wikkelen waar de minus pionnen irrelevant waren en hij opnieuw op een miraculeuze wijze met remise ontsnapte. [1 - 2 ]
Dan moeten we het helaas nog over mijn schaakpartij hebben. Er valt helaas niet veel boeiends te vertellen. Om 14u waren mijn gedachten duidelijk nog niet bij schaken merkte ik. Ik was mentaal meer aan een terrasje aan het denken. Ik besloot dan maar om iets rustigs te spelen om mezelf langzaam in de partij mindset te laten komen. Ik speelde echter iets te nonchalant en na een foute zetvolgorde merkte ik dat ik al gauw een pion zou verliezen zonder veel tegenspel. Dit zou normaal genoeg moeten geweest zijn om me wakker te schudden, maar mijn mindset ging eerlijk gezegd van mentaal nog niet in de partij naar “allez, 't is voorbij. Waar is dat terrasje”? Ik miste duidelijk Jeroen zijn vechtlust. Ondanks een pion achterstand was er echt nog wel iets om voor te vechten. In onderstaande partij heeft zwart maar een erg klein plusje volgens vriend SF.
Ik zat natuurlijk te loeren om een pion te winnen maar dit leek me niet te werken. Klopte dit? Ik besloot uiteindelijk om voor een eenvoudige ontwikkelzet te gaan en niet te veel te forceren. Het plan was om een rustig zetje te doen dat niets fout kon doen. Het is zwart die het moet bewijzen met een pion voor dacht ik. Helaas, na mijn gespeelde Tfd1 kantelt de evaluatie wel heel erg in zwart zijn voordeel. Het lijkt een rustige ontwikkelzet maar het laat zwart toe om alles af te ruilen op d4 en vervolgens via de open c-lijn zijn stukken binnen te loodsen. Het duurde nog wel een twintigtal zetten, maar de uitkomst was allang duidelijk. Eindstand [1-3]. Een verdiende nederlaag.
De correcte zet in bovenstaande stelling bleek ongeveer elke paardzet te zijn. Pxc6, Pe2, Pc2... Vooral zwart niet toelaten stukken af te ruilen natuurlijk. Achteraf is het altijd zo simpel...
Om 17u had onze ploeg dus helaas gedaan met spelen. Bovendien konden we nog geen terrasje opzoeken want bord 3 van ploeg 5 ging door tot aan het gaatje. Nicolas op bord 3 stond verloren maar zijn tegenstander slaagde er maar niet in om de bal in het net te trappen. We moesten het dan maar met onze openlucht analyseruimte stellen. Voor de toeschouwers was deze laatste partij een ware thriller die nog tot 19u30 duurde. En een paar zetten voor het einde liet Nicolas nog de remise door zijn vingers glippen. In de ondergaande zon konden we dan snel de zaal opruimen en dit seizoen in mineur afsluiten.
Het belangrijkste moment van de dag moest echter nog komen: de plechtige inhuldiging van een speciaal voor ons vervaardigde tafel, met een schaakbord in het midden verwerkt, netjes omgeven door euro centjes en Belgische franken. Daar mocht Timothy aan zijn dochter uitleggen hoe hij driemaal op rij de winnende tactiek miste. Aan mijn partij hebben we gelukkig geen woorden vuilgemaakt :-)
