Een anderhalf verslag van ploeg 1

U heeft er lang op moeten wachten. Maar na vele bezorgde berichten, haatreacties, en ongeduldige fans van de betere interclubverslagen ben ik er weer om te zeggen hoe het met onze eerste ploeg gaat. Het ontbrak me aan tijd en goesting om iets te schrijven, maar hier op de luchthaven lukt dat nu wel.

Ronde 7: Uit tegen Opwijk

We mochten in ronde 7 aantreden tegen de leider en (zelfverklaarde?) titelfavoriet uit onze reeks, Opwijk. Het is lang geleden dat we nog eens in hun duivenkot mochten spelen, ik denk al zeker van voor Corona. Opwijk is een sterke ploeg, en als je naar hun afgelopen transferzomer kijkt blijken ze ook nog eens een ploeg met veel ambitie. Zo haalden ze een ware galactico binnen voor op bord 1, en een heel solide speler voor op bord 4. Als je nieuwe spelers haalt moet er natuurlijk ook plaats gemaakt worden. Zo leenden ze een jong talent uit aan een Gentse ploeg, hij doet wat ervaring op in 5e klasse.

Het was een zeer slechte interclubzondag voor onze club. Maar liefst 5 forfaits over alle ploegen heen. Zo ook eentje bij ons. Jammer, maar misschien moeten we wel al blij zijn dat het er maar 1 was. Zo begonnen we meteen met een achterstand door een forfait op bord 7 tegen de sympathieke Dominique Versyck. Wat dan wel weer positief is, is dat hij zo naar de wedstrijd (geen idee welke sport) van zijn dochter kon gaan kijken.

Ward was als eerste klaar. Hij kwam een 8-tal minuutjes te laat, en ik weet niet of de partij langer dan dat duurde. Hij bood snel remise aan, de Opwijkse verslaggever Jan Rogiers nam dit ook aan.

De exacte volgorde weet ik niet meer, maar volgens mij kwam bij Parcival het resultaat van de eerste echte partij, remise. Hij had wel een klein voordeeltje in de opening maar Jonas Van Cappellen verdedigde goed.

Roel speelde op bord 1 tegen de getransfereerde Frederic Decoster, die op de laatste European Club Cup nog een IM-norm scoorde! Hij maakte een onnauwkeurigheid in de opening, en dan was het vooral lijden. Zijn passieve stelling ging van kwaad naar erger, met verlies tot gevolg.

Op bord 5 sloeg Tyani een remise aanbod af, en ze leek van plan om haar tegenstander mat te zetten. Maar na een ietwat vreemde wandeling van haar koning was het opeens Tom die haar mat ging zetten. Het was een lastige stelling, en een (correct?) stukkoffer maakte het af.

Als ik goed reken stond het dus 4-1, al zorgde Lennart voor wat spanning. Hij kwam na een slechte opening terug in de partij, en in een complexe stelling ging Fabio de mist in.

Helaas stond het bij mij zeer remise en Dries leek ook geen winstkansen te hebben. Bij mij stond het eigenlijk de hele partij gelijk, zowel ik als Birger probeerden wel wat maar reageerden ook goed op elkaars plannen.

Ploegverlies was dus al een feit, maar Dries wou zijn perfecte score houden. Want Dries wint dit seizoen gewoon elke partij. Hij had een lastige opgave: hij mocht een verloren eindspel spelen tegen Hanne Goossens, al enkele jaren bord 1 van onze Olympische damesploeg. Maar ik zei het al, Dries wint gewoon elke partij. Op Houdiniaanse wijze toverde hij het verloren eindspel niet alleen om in een remise, maar zelfs een winst! Ik vroeg aan Dries hoe hij het toch steeds flikt, maar 'a magician never reveals his secrets'.

Zo werd het 4,5-3,5. Al was het wel veel minder spannend dan de score doet uitschijnen.

Ronde 8 tegen KGSRL

Ik hoor u al denken: "Wat een gekke titel, hoezo een anderhalf verslag?" Dit komt omdat ik u enkel de resultaten van ronde 8 kan geven. Ik was zelf gaan schaken in Oostenrijk (hier komt misschien nog wel een verslagje van). Het enige wat ik nog kan vertellen is dat Dries nog steeds een maximale score heeft (5/5), dat Lennart onze topschutter is (5,5/8) en dat onze invallers het goed deden afgelopen zondag.

Zo staan we veilig in de middenmoot, maar met nog 3 rondes te gaan zit er misschien wel een top 3 in voor ons.

Je kapoen
William