Ploeg 1: Mathematisch kan het nog
We mochten na de winterstop weer schaken, en meteen met een dubbele ronde op het programma. Zowel vorige als komende zondag moeten we interclubben. 2 belangrijke matchen, aangezien we tegen 2 ploegen moeten die bovenin meedraaien.
Tegen Westerlo stonden we helaas wel verzwakt aan de aftrap, maar ik was al lang blij dat het een thuismatch was. Door examens, stage en andere belachelijke redenen hadden we weer enkele invallers nodig, bedankt Maarin en debutant Pieter-Jan!
Volgens mij is het de allereerste keer ooit dat we tegen Westerlo spelen. Zeker met onze eerste ploeg, maar ik denk dat ook in de lagere klassen onze clubs elkaar nog niet hebben ontmoet. Als iemand denkt of weet dat ik fout ben, laat het gerust weten in een reactie onder deze post.
Ikzelf had op bord 2 een heel goede voorbereiding. Helaas werd deze al op zet 1 ontweken door mijn tegenstander. Dan besloot ik hem maar terug te verrassen en na een 10-tal zetten spelen had ik eigenlijk al een klein voordeeltje maar was het wel duidelijk dat voor ons beiden dat extra half uur er snel mocht aan komen.
Mijn buurman Roel zat in een gekende stelling, en hij zorgde zelf voor een imbalance. De stelling leek vrij gelijk, maar ik had wel liever wit. Ward kwam 20 minuten te laat maar kreeg ook wel een gelijke stelling op het bord. Al was het voor hem wel moeilijker om zijn stukken naar goede velden te krijgen dan voor zijn tegenstander. Joris stond gelijk en zorgde voor een stelling die voor zowel hem als zijn tegenstander vrij onbekend terrein zijn, dat is toch meestal in Joris zijn voordeel. Lennart kwam gelijk uit de opening, al had hij wel een zwakke c-pion (die gelukkig nog goed verdedigd kon worden).
Op bord 7 en 8 zaten bij Westerlo 2 jeugdspelers die ik beide al les heb gegeven, dus ik wist hoe gevaarlijk ze waren. Om vuur met vuur te bestrijden besloten wij onze 2 jonkies daar ook op te stellen. Pieter-Jan leek minder uit de opening te komen door een vervelende penning, maar er leek nog geen man overboord. Maarin kreeg een variant tegen waardoor ikzelf ben gestopt met die opening te spelen. Lastig dus, en hij leek er ook niet perfect op te reageren.
Tijdens het rondwandelen kwam Roel me zeggen dat hij wat moe werd. Volgens hem kwam dat door het feit dat onze speelzaal wat donker en koud was. Volgens mij kwam het door naar Tyani haar partij te kijken. Een opening waar alles 0.0 leek en beide spelers waren nog geen risico aan het pakken. Net toen er omgekeerde rokades kwamen en er eindelijk wat leven in de stelling dreigde te komen, stelde haar tegenstander een dameruil en remise voor. Tyani aanvaardde dit en zo was het eerste resultaat vrij snel binnen.
De partijen vorderden, en ik denk dat Pieter-Jan als volgende klaar was. Net als hij de meeste problemen van de opening leek opgelost te hebben, kreeg hij een stukoffer tegen. Het leek een zeer veelbelovende stelling voor zijn tegenstander, maar Pieter-Jan kan wel goed verdedigen. Helaas zijn sommige stellingen niet te redden, en dit was ook bij onze debutant zo. Jammer, maar vooral een sterke partij van zijn tegenstander.
Ik denk dat daarna Maarin volgde. Hij had de geofferde pion van zijn tegenstander al terug gegeven om zijn initiatief wat te stoppen, maar het was nog steeds gevaarlijk. De cruciale fout leek Dxb2 (gouden tip: sla nooit met je dame op b2, ook al is het goed!). Daardoor kwam de witte aanval op kruissnelheid en moest ook Maarin het hoofd buigen.
Ongeveer tegelijk was Ward klaar, hij stond eigenlijk de hele partij minder. Maar zijn tegenstander speelde zijn plan iets te traag, waardoor Ward er wel uit kwam. Ze kwamen een remise overeen in een gelijke stelling.
Zoals ik al zei had ik na de opening een mooi voordeeltje, maar door een idee dat ik miste kwam mijn tegenstander terug. De stelling werd heel complex en rommelig. Helaas zag ik enkele zetten later nog iets over het hoofd, waardoor mijn hele stelling in elkaar zakte. Jammer dat ik mezelf geen verjaardagscadeau kon geven, vooral omdat ik het zelf complex maakte in plaats van een rustige stelling met een klein voordeeltje te hebben. Het was wel een interessante partij.
Dan stonden onze tegenstanders al op 4 bordpunten en zag het er somber uit. Gelukkig hebben we Joris nog. Hij speelde zeer lang een eindspel met een paard minder. Hij stond dus verloren, maar dan had hij een geniaal plan: promoveren. Hij begon te lopen met zijn pionnen, en na een misstap van zijn jonge tegenstander won hij de partij. Hoe doet hij het toch steeds.
Met 2-4 hadden we op de overige borden nog 2 halve mirakels nodig. Het eindspel van Lennart (elk een dame, toren en wat pionnen) zag er door zijn vrijpionnen veelbelovend uit, maar na het missen van een dreigende mataanval moest hij zijn belangrijkste pion afgeven. Zo verliest zowel Lennart als de ploeg.
Roel stond lang gelijk, maar in een complex eindspel maakte hij in tijdnood 2 domme zetten, en tegen een IM zijn dat er natuurlijk 2 te veel. Hij zei vooral dat hij tijdens de partij te veel tijd had verbruikt.

Zo lijden we een zeer pijnlijke 2-6 nederlaag. Dit seizoen lijkt het wel dat we in de belangrijke matchen nooit 1, maar 3 of 4 spelers missen. Zou onze kalender vervloekt zijn of hebben er een paar schrik om te promoveren?
Door deze nederlaag mogen we onze titeldromen beginnen opbergen. We staan nu na de helft van de competitie ook in het midden van het klassement (wel gedeeld vierde). Er werden wel nog belangrijke matchen gespeeld: Opwijk won de topper tegen Wetteren en Borgerhout won de kelderkraker tegen Oostende. De vogel lijkt gaan vliegen, zeker omdat leider Opwijk nog het makkelijkste programma heeft. We kunnen ze volgende week wel proberen afstoppen, om nog wat spanning in de competitie te krijgen.

Volgende week zie ik hopelijk al onze supporters in Opwijk!
Je kapoen
William