Ploeg 1 speelt laatste thuismatch

In de laatste thuismatch van het seizoen kwam ploeg 1 met de 10e opstelling in evenveel ronden aan de start. Jammer dat we niet met een vastere opstelling kunnen spelen, of is het gewoon geniale onvoorspelbaarheid? We speelden tegen de Mercatel 1, de promovendus die vooral al blij waren dat ze al gered waren. Op elk bord hadden we wat overwicht, dus moesten we eigenlijk sowieso winnen tegen de tiende in de stand. Ze waren dan ook nog eens lichtjes verzwakt.

Het zag er ook al vrij snel goed uit. Overal waren er al een 10 à 15 zetten gespeeld, en bij Lennart, Joris en Parcival telde ik al een punt omdat ze praktisch al gewonnen stonden. Ik was ook wel fan Robbert zijn stelling. Tyani kreeg een zeldzame Bird tegen en leek goed gereageerd te hebben, Ward had zijn eigen theorie verzonnen achter het bord. Maar ook op die borden stonden we gelijk. Ikzelf had wat weinig geslapen en moest 's avonds nog gaan eten voor de verjaardag van mijn zus, dus hoopte eigenlijk op een snelle partij. Bij mij stond het gelijk maar ik was tevreden van mijn stelling. Enkel Dries stond minder, hij moest 2 stukken afgeven voor een toren en een pion. Maar eigenlijk maakt dat weinig uit, want Dries wint gewoon elke partij.

Nog voor 16 uur waren al 3 partijen klaar. Lennart bouwde soepel een aanval op en leek vlot te gaan winnen. Hij zag wel over het hoofd dat zijn tegenstander opeens ook een koningsaanval kon starten, waardoor hij een kwaliteit moest inleveren. Hij had wel nog wat compensatie, en toen zijn tegenstander iets te veel pionnen wou gaan opeten op de damevleugel kon hij toeslaan. Hij bracht alle stukken naar haar koning en maakte het af.

Joris won in de opening 2 pionnen, en had dan ook nog eens de betere stukken. Die pionnen waren ook vrijpionnen, en dan is de winst vlot binnen.

Parcivals tegenstander leek een beetje teruggekomen zijn uit de opening, maar verbruikte veel tijd. Maar Parcival bleef beter staan en bleef rustig ontwikkelen. Hij kon het dan ook afmaken, alleen heb ik niet gezien hoe. 3-0 na nog geen 2 uur spelen.

Op dat moment stond ik goed, ik had een mooi voordeel. Bij Ward was er pure chaos, maar in die chaos stond hij een kwaliteit voor en had hij de betere stukken. Tyani stond nog steeds gelijk, al leek ze wel nog lang haar koning te moeten verdedigen. Robbert had zijn openingsvoordeeltje ook kwijtgespeeld en stond gelijk. Dries stond nog steeds slechter, maar ik had er nog steeds goede hoop in.

Ik wikkelde af naar een gewonnen eindspel, of dat dacht ik toch. Maar ik had een sterk idee van mijn tegenstander volledig gemist, waardoor het gelijk was. Maar omdat ik per se wou winnen speelde ik bewust een slechtere zet, maar die gaf me wel nog winstkansen. Gelukkig kopte Ward toen de 4-0 binnen. Hij bleef zijn stukken beter zetten, en toen hij nog materiaal won boog zijn tegenstander het hoofd. Ward is de laatste tijd goed bezig, hij is weer de oude.

Robbert speelde ondertussen remise. Na zijn openingsvoordeel stond hij eigenlijk nooit beter, en onze kapitein haalde dan maar de ploegwinst binnen.

Met nog 3 borden te gaan was Tyani als volgende klaar. Ze bleef verdedigen, en in een stelling met enkel zware stukken kozen beide spelers voor een zettenherhaling. Misschien kon ze wel doorspelen omdat haar tegenstander zwakkere pionnen had, maar zij had wel passievere stukken.

En dan gebeurde het onwaarschijnlijke. Dries zijn stelling werd steeds minder, want hoe verder in het eindspel hoe meer de 2 stukken de doorslag gaven. Zo verloor hij zijn eerste van het seizoen, gelukkig was de ploegwinst al binnen.

Vanaf 18 uur was enkel ik nog bezig in de zaal. Ik had dat kleine nadeel in het eindspel al kunnen wegwerken, en probeerde nog te winnen. Toen mijn tegenstander weinig tijd had en torens liet ruilen, dacht ik gewonnen te staan. De engine zegt van niet, die kon het nog houden. Maar in een lastig eindspel ging mijn tegenstander in de fout. En na nog een patgrapje te ontwijken kon ik winnen. Het was lang geleden in de interclub, en het was wel fijn om een slechter eindspel uit te grinden naar een winst.

Zo winnen we terecht met 6-2, al was dat op papier niet super verrassend. Dit was onze laatste keer dit seizoen dat we in het lokaal mochten spelen waar het nooit licht of donker is, we spelen enkel nog maar 1 match uit tegen Jean Jaurès.

In de stand verandert er eigenlijk weinig, alleen is Opwijk nog dichter bij de titel. Met een gelijkspel hebben ze volgende ronde genoeg. We kunnen volgende ronde in een rechtstreeks duel nog naar de 4e plaats springen, al is dat vooral voor de eer.

Je kapoen
William