Ploeg 1: Zon, zee en strand

Laat ik beginnen met het beste nieuws van het afgelopen weekend en misschien wel van het seizoen: Sporting Lokeren heeft het behoud veilig gesteld in 2e klasse! En dat is niet gemakkelijk, vraag maar aan onze tegenstanders van de laatste interclubronde.

Op een zonnige zondag gingen we met onze eerste ploeg naar de hekkensluiter van onze reeks, KOSK 2. Het was heel mooi weer, eigenlijk zonde om binnen te schaken. De meeste van ons gingen Spring-gewijs met de trein naar Oostende, maar door enkele omstandigheden op de sporen kwamen we aan met een 15-tal minuten minder op de klok. Ward was nog iets later, al was hij wel met de auto.

Het zijn grimmige tijden in Oostende. Niet alleen hun eerste ploeg gaat degraderen uit de hoogste klasse, maar hun 2e ploeg had in onze reeks slechts 0 matchpunten. Deze slechte resultaten zijn misschien wel te wijten aan hun lokaal. Het is niet alleen te klein, maar de bar is ook nog eens in de speelzaal. De eerste ploeg speelt dan wel in een aparte zaal, maar hun analyseruimte bevindt zich in diezelfde zaal. Dat is toch wat vreemd. Maar ik hoorde dat er wel plannen waren om het hele gebouw te renoveren, dus er is hoop. En gelukkig moeten ze volgend jaar met 2 spelers minder spelen in 3e dus hebben ze wat meer plek ;)

Over naar de match zelf. Ondanks dat ze laatste stonden, moesten we zeker oppassen. Want van al hun verliezen was de helft slechts met het kleinste verschil. Onze tactiek was duidelijk, we wilden een sterke, solide, betrouwbare speler op bord 1. Helaas vonden we die niet, dus zat uw favoriete verslaggever maar op het eerste bord. En over die partij kan ik kort zijn. Mijn tegenstander gaf achteraf toe dat hij vooral probeerde om niet te verliezen, en dat was te merken. Ik moet wel toegeven dat ik ook niet echt een risico nam. Remise na nog geen 2 uur spelen, achteraf wel een leuke babbel met mijn sympathieke tegenstander Yen.

Op dat moment beloofde het wel nog spannend te worden, en ik had geloof in de volle buit. Op bord 7 hadden we Adriaan als invaller, en die stond wel actiever en daardoor beter in een stelling met elk 2 torens, een paard en wat pionnen. Hij mocht zich wel niet overspelen. Lennart stond goed, zowel op het bord als op de klok. Joris had een complexe en ongebalanceerde stelling, typische Joris-chaos.

Steven, die eigenlijk een thuismatch speelde, leek wel wat minder te staan, hij had zwakke pionnen. Maar hij was goed aan het verdedigen dus nog geen man overboord. Tyani en Robbert stonden gelijk, maar Ward stond slecht. Hij offerde bij gebrek aan betere opties een kwaliteit in plaats van een pion. Hij verklaarde deze keuze achteraf met de wijze woorden: 'Ik offer liever een kwaliteit dan een pion, want dan heb ik nog even veel stukken.' Maar of er nu een goede reden was of niet, hij stond gewoon niet goed.

Een uurtje verder was er nog iemand klaar. En wat een geluk dat Lennart bij ons speelde. Hij stond ook steeds beter. Zijn tegenstander dacht ook veel te lang na op momenten dat het niet nodig was, en toen Lennart al heel goed stond ging zijn jonge tegenstander door zijn vlag.

Joris had de partij met de meeste chaos, maar na de storm ging het stof liggen en bloedde de partij uit in een remise. Hij was niet heel tevreden maar het was wel een terecht resultaat. 1-2 voor, en dan zou je denken dat het een vlotte namiddag wordt.

Maar dat is zeker niet waar. Adriaan blunderde een belangrijke pion, en moest zijn tegenstander dan 2 vrijpionnen geven. Het leek een objectief verloren eindspel, maar door de moeilijkheid van de stelling geloofde ik nog wel in de remise. Ward kreeg van zijn tegenstander een extra stuk, in ruil voor activiteit. Hij stond al iets beter, maar de stelling was heel complex en hij had maar 1 minuut voor nog 13 zetten. Ik (en Ward ook zei hij achteraf) zag het niet goed komen. Enkele zetten later zag ik na het verdubbelen van Tijs zijn torens zelfs geen manier voor Ward om zijn dame te redden. Tyani en Robbert bleven gelijk staan, maar bij beiden moest de stelling nog echt openbreken.

Op bord 8 hadden we als geheim wapen Steven opgesteld, maar het mocht niet zijn. Zijn pionnen werden zwakker en zwakker. Hij heeft nog gestreden maar moest het hoofd buigen, dus stond het gelijk.

Adriaan was als volgende klaar. Hij had zich in een slecht eindspel kranig verweerd en zich naar een remise pionneneindspel gewurmd. Hij speelde echter te snel in dat eindspel en gaf het op het einde nog 1 zet weg! Gelukkig had zijn tegenstander de winst ook niet gezien, dus remise.

Met nog 3 partijen te gaan ga ik over naar onze kapitein. De partij bleef de hele tijd gelijk, en op het moment dat het echt interessant wordt, tovert zijn tegenstander een zettenherhaling op het bord. Robbert twijfelde of hij het zou aanvaarden. Hij koos terecht eieren voor zijn geld, zeker omdat hij het mirakel op bord 3 zag.

Wat een comeback. Ward had niet alleen zijn dame kunnen redden, maar door een tactisch vernuftige combinatie (haters zouden het geluk of een lepe truc noemen) kon hij torens ruilen. Hij had dan niet alleen zet 40 gehaald, hij stond ook nog eens gewonnen! Met deze ommekeer kroont hij zich tot man van de wedstrijd, al zal zijn tegenstander niet goed slapen. Want het is zeker niet de eerste keer dat hij een veelbelovende stelling weggooit tegen Ward. 3-4 en dan was het aan Tyani om het binnen te halen.

En dat deed ze ook. Zij offerde ook een kwaliteit, ik begreep er niet heel veel van maar haar tegenstander geloofde haar en nam deze niet aan. Na een lange gesloten partij werden veel stukken geruild tot een toreneindspel met elk nog maar 1 of 2 pionnen. Ze kwamen remise overeen en zo won de ploeg.

Een gevleide 3,5 - 4,5 overwinning. Oostende blijft maar pech hebben. Achteraf ging het merendeel van de ploeg nog eten in een gezellig restaurantje, uitgekozen door onze lokale gids Steven. Er werd lekker gegeten maar ook gedebatteerd over wat de juiste wijze is om fruit te eten maar ook over serieuze zaken. Zoals over hoe we volgend jaar toch eens moeten proberen om een wat stabielere ploegopstelling te hebben.

Na 9 ronden staan we mooi 5e, en kunnen we misschien nog een plekje opschuiven. Leider Opwijk liet een half steekje vallen, maar gelukkig voor hen deed eerste achtervolger Westerlo hetzelfde. Ze zijn nog meer dan hiervoor favoriet, vooral omdat ze het makkelijker programma hebben.

Volgende ronde is tegen De Mercatel, in onze laatste thuismatch. Tot dan!

Je kapoen
William