De awards van Ploeg 1

De allerlaatste interclubronde van het seizoen is afgerond. Wij eindigden ons seizoen met een uitmatch tegen Jean Jaurès 1, wat voor velen van ons wellicht de dichtste match van het seizoen was. Aangezien Jean Jaurès vorig jaar is gedegradeerd uit eerste klasse leken zij voor de start van het seizoen de titelfavoriet. Maar zij hebben net als ons wat problemen omtrent vaste opstellingen en spelers, dus deden ze niet echt mee voor de titel. We speelden niet voor veel meer, al konden we met een winst wel over onze tegenstander naar de vierde plaats springen. Jean Jaurès kon daarentegen nog derde worden met een winst.

Op een zonnige zondag kon ik zowaar te voet naar de interclub, waar we klaar waren om nog één ronde alles te geven. Een eerste keer rondkijken na de opening geeft meteen al een update over een mogelijke uitslag. Roel speelde op bord 1 met zwart tegen een grootmeester, geen cadeau. Hij leek ietsje minder te staan. En als je tegenstander (ongedekt) g4 speelt die je niet kan slaan, dan heb je mentaal al verloren. Bij Dries leek het ook minder te gaan, er leek een enge pionnenstorm naar zijn koning te komen en hij had niet direct tegenspel.

Lennart, Robbert en Tyani leken een vrij rustige opening te hebben, en vooral Tyani's tegenstander had al veel tijd verbruikt in een stelling die ze goed kent. Ikzelf zat dan weer in een stelling die ik niet echt kende, maar ik was eigenlijk wel tevreden. Ward was weer aan het experimenteren.

Dan over naar Joris. Voor één iemand speelde hij de belangrijkste partij van de dag. Hij speelde tegen mijn goede vriend en huisgenoot Yordi De Block, en die moest winnen. Lang verhaal kort: door zijn grote mond moest hij per se 2050 elo halen om in Maastricht de A-reeks te halen. Aangezien dit wellicht zijn laatste officiële partij is voor dat tornooi moest hij dus winnen. Hij was gemotiveerd, goed voorbereid en... stond na 8 zetten gewoon al minder. Joris was tevreden in een stelling die hij goed kende.

Ik denk ook dat zij het eerst klaar waren. Joris leek steeds beter te staan, daar was iedereen en zijn moeder het over eens. Enkel de computer niet, maar die snapt er eigenlijk niks van. Yordi probeerde nog wat chaos op het bord te krijgen, maar Joris bleef goed spelen. Met een slechte stelling en amper tijd op de klok moest Yordi het hoofd buigen. 1-0 voor ons en Yordi in de B-reeks.

Ik heb geen echt idee meer over de exacte volgorde, dus komende resultaten vertel ik in willekeurige volgorde (behalve de laatste 4, die weet ik nog).

Roel stond steeds slechter en slechter, en zijn sterke tegenstander bleef goed spelen. Zo verloor hij helaas. Robbert had een zwakke d-pion, maar die bleek wel een doorn in het oog van zijn tegenstander. In een gelijke stelling bood die ook remise aan, onze kapitein nam het aan. Lennart speelde tegen een tegenstander die graag remise wou. Dat kon je zien aan zijn zetten maar ook aan de 2 remisevoorstelling die hij deed. Zo kwamen ze in een gelijk dame-eindspel terecht. Ik zag dat Lennart niet veel later klaar was, zal dus wel remise zijn geweest. Maar nee, Lennart won! Hoe hij het steeds flikt om de cruciale momenten in zijn partij te spelen terwijl ik lang aan het nadenken ben kan ik nog steeds niet begrijpen.

Met 1,5-2,5 voor waren enkel nog bord 2, 3, 4 en 5 bezig. Dries, die trouwens sinds kort Sporting Lokeren fan is geworden, had zich tegen een IM teruggekrabbeld in de partij en stond een pion voor. Hij won na een mooie tactiek zelfs nog eentje en nog eentje, en kwam in onderstaande, cruciale stelling.

Stelling Dries
Wit aan zet, er is maar één zet die wint. En ook slechts één die het gelijk houdt.

Dries stond hier 3 pionnen voor, maar zijn koning staat ook bijna mat. Daarom koos hij voor 33 Df8+ Dxf8 34 Txf8 Tc1 en nu moet hij een paard inleveren, maar hij pakt wel nog al zwart zijn pionnen na 35 Tf5 T1xc6 36 Txc6 Txc6 37 Txg5+. Ziet u hoe hij kon winnen? De winst was niet eenvoudig, maar het geniale 33 Pe5!! is +4. Na 33...Txc5 34 Tg6+ wint wit de dame terug en wint het eindspel vlot. Jammer, maar moeilijk te vinden. Dries komt zo in een eindspel met 4 pionnen voor een paard, maar heeft te zwakke pionnen en na een torenruil werd het ook remise.

Bij Ward ging het minder. Na een onorthodoxe opening koos hij voor chaos, maar die chaos gaf zijn tegenstander gewoon een goede stelling. Ward vocht nog hard en kwam beetje bij beetje terug in de partij, maar het uiteindelijke eindspel was niet meer te redden.

Gelukkig was er Tyani. Ze speelde trouwens tegen Joris Deberdt, waar ik al menig blizpartijen tegen heb gespeeld op café. En als ik een goede score kan krijgen tegen hem, dan Tyani zeker. Het was duidelijk dat ze de stelling beter kende, en ze gaf haar tegenstander ook een verschrikkelijk slecht paard op g8. Zo wikkelde ze slim af naar een eindspel, en speelde dus quasi met een stuk meer. Een deugddoende overwinning, het was al lang geleden in de Interclub. Zo stond het 3-4 en was al 1 matchpunt binnen.

Dan was zoals gewoonlijk enkel ik nog bezig. Ik had ook passieve stukken, en in een gesloten stelling was het een beetje lijden. Maar ik had eigenlijk net genoeg ruimte om te ademen. Mijn tegenstander probeerde wel, ik deed eigenlijk heel veel 'paszetten'. Mijn tegenstanders voordeel was nooit meer dan +0.7, en ik kon op het juiste moment de stelling openen. Zo werd het een remise, en ik was blij dat ik eens niet tot na 19u speelde (het was 18u30 deze keer).

Uitslagen ronde 11
De uitslagen van de laatste ronde.

Zo wint de ploeg van een sterke tegenstander, en worden we 4e.

Eindstand seizoen 24-25
Een mooie 4e plaats. Als je verliest van de top 3 en bijna alle andere matchen wint, is dat een logisch eindresultaat.

Opwijk werd door een vernederende 0-8 overwinning de terechte kampioen. Zij hadden de sterkste en vooral meest constante ploeg. En ons seizoen, hoe tevreden zijn wij? Even een analyse.

In totaal hadden we 11 verschillende opstellingen en 18 spelers die in onze eerste ploeg hebben gespeeld dit seizoen, dat is veel. Als je dit vergelijkt met kampioen Opwijk, hadden zij slechts 10 spelers nodig en in totaal maar 3 invalbeurten naast hun normale opstellingen. Wij moesten naast onze 9 (!) vaste spelers rekenen op 11 invalbeurten. En als je kampioen wil spelen moet je constanter zijn, maar dat is wellicht niet onze ambitie.

Over naar de spelers zelf dan. Beginnen doen we met goud: Lennart is overduidelijk onze belangrijkste speler. Hij is niet alleen de enige speler die alle ronden speelde, hij is met 8,5/11 ook onze topschutter. Het thema van zijn seizoen was duidelijk eindspel en 'squeezing water from a stone'.

Roel scoorde op bord 1 'maar' 2,5/7, maar de tegenstand was wel sterk. Met een tpr niet veel onder zijn elo was het eigenlijk geen slecht seizoen. Ook Parcival scoorde naar niveau. Maar voor beiden geldt: als je meer speelt, kan je beter scoren. Dus volgend jaar allebei nog meer partijen?

Tyani, Ward en ikzelf scoorden elk rond de 50%, ook onze tpr ligt niet ver van onze elo. Onze kapitein Robbert speelde dit seizoen minder. Zo goed als zijn resultaten vorig seizoen waren, zo stroef liep het dit jaar. Tijdens het etentje achteraf zochten we een verklaring, en het is volgens ons een combinatie van mindere vorm en wat pech. Hij vindt het vooral jammer dat hij dit jaar niet kon winnen. Maar volgend seizoen speelt hij weer de pannen van het dak, ik ben er zeker van.

Dan was er nog Dries, die begon met een fantastische 5/5, en eindigt met 5,5/7. Zo is hij de procentuele topschutter, maar dat telt niet want meer spelen wordt meer beloond. Ook Joris deed het goed, 6,5/9 (want er was eens een forfait in zijn naam) is een prima score.

Dan ga ik ook nog enkele awards uitreiken:

- MVP van het seizoen: Lennart. Meeste partijen, hoogste score, simpel. Volgend jaar meer van dat!
- Beste verslaggever: William. Makkelijke prijs om te winnen, van ploeg 1 ben ik (met plezier) de vaste reporter.
- Beste fixer: Robbert. Als kapitein heeft hij dit seizoen weer prima geregeld, ondanks alle problemen met onbeschikbare spelers.
- Beste ik-kom-psychologisch-te-laat speler: Ward en Roel. Het is een tactiek zoals een ander, hopelijk werpt deze volgende seizoen meer vruchten af.
- Beste invaller: Wolf. Hij viel voor ons 2 keer in (niemand deed meer), en won 2 keer. Is hij het geheime ingrediënt om kampioen te worden?
- Remisekoning: William. Met pijn en schaamte moet ik toegeven dat ik dit seizoen 6/10 keer remise speelde. Daarnaast won ik 2 keer en verloor ik 2 keer.

Dan wil ik graag nog eindigen met al onze spelers, invallers en vooral kapitein Robbert te bedanken. Ik heb ook nog een leuke uitsmijter: sinds onze return naar 2e klasse werden we eerst 9e, dan 6e en nu 4e. Volgens de wetten van de logica is het dus alleen maar logisch dat we binnen een paar jaar kampioen spelen!

Alle resultaten en standen zijn te vinden om de website van Martijn Maddens.

Tot volgend jaar!

Je kapoen
William

Categorie

IC