De eerste twee rondes van Ploeg 4
Zondag 29 september ging het nieuwe schaakseizoen van start met de eerste ronde van de interclub. Onze ploeg trad aan met dezelfde oude getrouwen in dezelfde opstelling als de vorige jaren. Al mijn goede voornemens ten spijt om in de zomervakantie hard aan mijn tactieken te werken is het er maar in beperkte mate van gekomen. Life and work intervened as usual.
Ronde 1
Toch begaven we ons vol goede moed naar Wetteren. Om 14u misten we nog de helft van onze ploeg, maar twee minuten later waren we allen present en de partijen onderweg.
Op bord twee speelde Jeroen tegen een 11-jarige tegenstander. Met jeugdige tegenstand weet je nooit wat te verwachten, die hebben nog tijd voor hobby's :-) De opening verliep er vlotjes, iets te vlot want Jeroen zijn tegenstander rokeerde iets te nonchalant in de opening. Jeroen is blijkbaar een trouwe lezer van uw reporter zijn blogposts en herinnerde zich nog mijn rant over het griekse offer. Zijn stelling was echter nog beter want hij kon de pion op h7 slaan zonder zijn loper te moeten offeren. Jeroen kroop vervolgens even in zijn tank en 4 zetten later, op zet 13, zette hij zijn tegenstander netjes mat. 1-0
De ploegkapitein op bord 3 zag er mits een korte nacht wat nukkig uit. We vreesden even dat hij zou beginnen knikkebollen. Niets was echter minder waar. Zijn tegenstander speelde een wat passieve colle. Waarop Timothy het laken snel naar zich toe trok. Toen wit Lb5+ speelde ging Timothy ijskoud met zijn koning naar f8. Er werd vandaag blijkbaar niet gerokeerd. Vervolgens gooide de kapitein zijn koningsvleugel, paard, toren en de wasbak richting wit zijn koning die al snel zwichtte onder al die druk. 2-0
De oldtimer op bord 4 speelde tegen een 60 jaar jongere tegenstander. Hij speelde echter veel timider dan we van hem gewoon zijn. De partij verzandde in remise. 2,5 - 0,5
Rest nog mijn partij op bord 1. De opening was goed verlopen, aan materiaal stond het gelijk maar mijn loperpaar domineerde waar mijn tegenstander zijn loper een grote pion was.
Ik zat volledig in de zone, met een stelling die zichzelf speelde. Maar in onderstaande stelling speelde ik op zet 20 Dd7, liet ik mijn dame los en schrok me een hoedje. Miljaar, mijn loper!
Mijn dame dekte mijn loper niet meer. Miljaar, blunder ik nu zomaar een stuk. Ik drukte nog niet op mijn klok want ik dacht dat ik al mocht opgeven. Hoe kon ik dat nu missen? Maar wacht eens, mijn loper was toch niet aangevallen? Er was helemaal niets aan de hand. Mijn hartslag zei echter iets anders en mijn concentratie was toch voor een kwartiertje om zeep.
Tien zetten later was mijn voordeel nog wat verder uitgegroeid. In onderstaande stelling speelde ik de beste zet en vriend SF geeft me plus 2.
Vijf zetten later was de stelling nog vereenvoudigd. Ik stond een pion voor en kon wit zijn koning eenvoudig op afstand houden. In onderstaande stelling was het plan Lc4 en wit kan er niet bij met zijn koning. Daarna zou ik f6 spelen en de buit is binnen. (De beste zet in boven staande stelling was trouwens b6.)
Maar wacht eens, ik kan toch direct f6 spelen? Dus in blitz fase, beslis ik op de valreep eerst f6 te spelen en mijn tegenstander wat onder druk te zetten. Nadat ik de klok indruk zie ik natuurlijk dat hij eerst Kd3 kan spelen en zijn koning komt wel dichterbij. Opnieuw inwendig gevloek. Ik ben het zo aan het weggeven...
De zwarte lopers gaan er af, wit zijn koning staat in het centrum. Mentaal is het kommer en kwel. In blitz fase speel ik op zet 37 in onderstaande stelling Kf7.
Volledig de schaak op d5 missend. Lap, de lopers gaan er ook af, niet gezien. Nu heb ik het toch weggegeven. Ik heb een dubbele pion en wit gaat mijn damevleugel verorberen. Hoe kan ik dat nog redden?
In bovenstaande stelling, op zet 39, met nog enkele minuten kroop ik toch even in mijn denktank. Twee ideeën speelden. Jeremy Silman zijn "Chicken Coop", wit mijn damevleugel laten verorberen en zelf zijn koningsvleugel opeten. Aangezien ik een pion voor sta op de damevleugel kan wit zijn koning die niet onbewaakt achter laten. De "bodycheck" om met mijn koning wit zijn koning van mijn pionnen weg te houden. Twee conflicterende ideeën die echter op dat moment harmonieus samenvloeiden in mijn geest tot een gigantische brain fart, met Ke7 tot gevolg, mijn koning naar wit zijn koning toe bewegend om hem van mijn koningsvleugel weg te houden? Ik herinner me nog mijn redenering en hoe de contradictie volledig onopgemerkt voorbijging en me de winst koste.
De beste zet was b5 of Kf6, meteen voor de pionnen gaan. Er valt helemaal niets te bodychecken. Als ik naar wit zijn koning toe beweeg, loop ik natuurlijk weg van mijn pionnen. Blijkbaar kan je niet naar rechts en links tegelijk bewegen op het schaakbord. Na Ke7 at wit mijn damevleugel op en was zijn monarch ook op tijd om mijn koning in bedwang te houden. Tien zetten later moest ik in remise berusten. Eindstand 3 - 1.
Een partij waar ik mijn eigen grootste tegenstander was. Tot op Ke7 stond ik knal gewonnen. Zelfs al deed ik een paar vingerslips, mijn voordeel bleef. Het feit dat ik enkele zaken over het hoofd zag, gaf me echter al het idee dat het om zeep was, terwijl alles nog onder controle was, zelfs met wit zijn koning in het centrum.
De eerste ploegwinst was binnen. Maar helemaal tevreden met mijn remise was ik toch niet. In de teamanalyse achteraf mocht ik het dan ook terecht ontgelden.
Ronde 2
Gelukkig kregen we snel een kans voor eerherstel, want ronde 2 van de IC was reeds een week later. Ronde 2 was een thuismatch. Blijkbaar was er ook ergens een voetbalmatch geweest want tijdens het klaarzetten van de zaal bleek dat het gespreksonderwerp, tot groot jolijt van de een en frustratie van de ander.
Voor ronde 2 werd aan bord 4 de instructie gegeven niet terug zo'n brave partij als vorige week te spelen, waarna we er vol goede moed invlogen tegen een op papier sterkere tegenstander.
Ik zal deze keer starten met mijn partij. Ook al duurde die het langst, het verhaal is kort. (Zeker na mijn lange klaagzang over de eerste ronde.) Ik kwam met wit goed uit de opening. Ik had het geluk een variant te kunnen spelen die ik deze zomer nog eens had bekeken. Voor mijn tegenstander bleek het op zet 7 onbekend terrein in een toch complexe stelling. Hij kroop enige tijd in zijn denktank en wist de openingsfase te overleven, al had ik wel een plus en ik wist het.
Maar schaken is gelukkig zo simpel niet als wat zetten van buiten blokken, er moet nog gespeeld worden ook. Met initieel een extra half uur op de klok kon ik me wel door de uitdagingen navigeren zonder mijn voordeel weg te geven. Helaas, op zet 20 hadden we elk slechts 15 minuten in een erg complexe stelling. Naarmate er sneller gespeeld moest worden, steeg de foutenmarge. Ik begon te blunderen, mijn tegenstander niet. Dat was het zo'n beetje. In tijdnood, na de blunder, nog wat doorgeschoven. Je weet nooit... Het mocht echter niet zijn en de laatste partij van de ploeg die nog bezig was eindigde met verlies voor uw reporter. Ik had echter wel een beter gevoel bij dit verlies dan bij mijn remise van vorige week. Tactisch moet het wat scherper, in tijdnood alles wegblunderen is niet OK. Maar het was een veel complexere stelling en mijn tegenstander gaf ook geen cadeaus. Al bij al een leuke partij.
Jeroen op bord twee zag er na 5 zetten al erg goed uit voor ons. Wit deed enkele rare zaken, bracht zijn zwarte loper naar g3 en moest na Db6 van Jeroen b3 spelen. Zijn zwarte velden waren kaas met gaatjes geworden. Jeroen rook bloed, beet zich in de stelling vast en liet niet los. Na een half uur in de ronde zag het er al naar uit dat we minstens 1 winst gingen hebben. Nog enkele zetten later had wit met zijn koning uit het centrum moeten vluchten en had Jeroen onderstaande stelling op het bord, waar de engine hem al plus twee geeft. De partij ging nog wel even door, wit gaf niet zomaar op, maar op zet 26 kon Jeroen de winst claimen.
Hij was echter niet de eerste partij die eindigde. Ploegkapitein Timothy was er in geslaagd in een rustige stelling zijn tegenstander zo in verwarring te brengen dat die zich verloren waande. Waarop Timothy een onnauwkeurigheid op de koningsvleugel snel afstrafte. We hadden zowaar al gelijkspel.
Ons bord 4 had zijn instructies goed gevolgd en het was Ferry die de lakens uitdeelde in zijn partij. Het verzandde echter in een gelijke loper eindspel. En met twee winst partijen deed Ferry niet moeilijk. De remise werd beklonken, de ploegwinst was binnen, en mijn partij die toen nog bezig was, deed er niet meer toe. Maar goed ook :)
Winst in de eerste twee rondes. Een OK ploegresultaat, al kan mijn spel wat beter. Begin november afspraak in mijn geboortestad en oude club voor ronde 3.
