Open Toernooi 2025 Ronde 1

Dinsdag 21 oktober 2025 ging het Open Toernooi van LSV van start. Het Open Tornooi Lokeren wordt georganiseerd op 9 dinsdagavonden van oktober tot en met mei.

Dit toernooi is gericht op de club- en amateurschaker die naast schaken ook nog een evenwicht moet zien te vinden tussen studies, werk, familie,... Het toernooi loopt daarom over een langere periode, met een ronde per maand, zodat er mogelijkheden zijn voor een inhaalpartij voordat de volgende ronde moet gespeeld worden. We kozen er ook opnieuw bewust voor geen eloverwerking te doen om de drempel te verlagen om op dinsdagavond, na een drukke dag, toch nog achter het bord ten strijde te trekken. Dit maakte het ook mogelijk voor niet aangesloten schakers om deel te nemen aan het toernooi.

Het tornooi zelf bestaat uit één open reeks, zwitsers met versnelde paringen met een tempo van 90min. + 30 sec./zet. De versnelde paringen zorgden ervoor dat het verschil in sterkte voor de eerste ronde voor de meeste mensen niet al te groot was. Al vind ik het persoonlijk altijd aangenaam tegen een sterkere speler uit te komen en er voluit voor te gaan. Als underdog heb je immers niets te verliezen, daar waar de elo favoriet zijn eer en prestige op het spel staat.

Dankzij de voorzitster en enkele vrijwilligers stond ales klaar om 20u om de partijen te laten starten. Er was echter wat vertraging voordat iedereen zijn plaats en tegenstander had gevonden. Terwijl op de achtergrond Kasparov in zijn Antwerps simultaan de vlaamse politici en bedrijfsleiders van het bord kegelde, waren in Lokeren om 20u10 alle partijen onderweg.

Ondanks, of dankzij (afhankelijk van hoe de dinsdag verlopen was) de versnelde paringen viel Aysun net op de grens en mocht zo meteen tegen de elo favoriet Ward aantreden op bord 1. Elke partij moet gespeeld worden natuurlijk en Ward is ook maar een mens die na een drukke dinsdag zijn resterende brein capaciteit probeert aan het werk te zetten. 

Ward besloot met zwart een scherpe maar inferieure variant te spelen om Aysun op onbekend terrein te brengen. Aysun speelde echter logische ontwikkel zetten en na 10 zetten kwamen we in onderstaande stelling die vriend StockFisch als bijna plus twee pionnen evalueert voor wit.

Aysun speelde in bovenstaande stelling Pxc5, wat hem letterlijk een voordeel van een pion oplevert. De engine raadde hier echter dame ruil aan met Dxf7+. Niets aan de hand zou je denken, Aysun heeft nog steeds voordeel. Na 11) Pxc5 speelde Ward Pd5. In deze stelling ging Aysu wel voor de dame ruil en speelde 12) Dx7+. Helaas, ook al is het amper een zet later, in deze stelling is Dxf7+ niet meer goed en verliest wit zijn voordeel.

Waar zwart op zet 11 in de verdrukking stond, en zowel het witte paard als de loper op c5 kon slaan. Nu staat het paard op c5 in en is zijn verdediger, de loper op e3, bedreigt door het zwarte paard op d5, waarmee ook wit zijn pion structuur zou beschadigt worden. Wit gaat van plus twee naar gelijkspel, maar er is nog niets verloren. 

Ward gaat de volgende zetten volop voor het loperpaar en slaagt erin om snel zijn paarden voor wit zijn lopers te ruilen. Zo landen we op zet 17 in onderstaande stelling.

Objectief is deze stelling gelijk. Maar Ward begint gestaag de druk op te voeren met zijn loperpaar op wit zijn centrum pionnen. Langzaam maar zeker verkrijgt zwart een voordeel tot we op zet 25 in onderstaande stelling belanden, die de engine als plus 1 voor zwart evalueert.

In bovenstaande stelling speelde Aysun Tf2. Wat helaas een blunder was. Ward aarzelde niet en sloeg meteen toe. De partij ging nog een tiental zetten verder maar de uitslag stond na deze zet vast. 0-1 voor Ward.

Dan over tot mijn partij. Ikzelf speelde de eerste ronde op bord drie tegen dezelfde tegenstander waar ik het vorig toernooi had beeindigd. Met zwart tegen Stef. Deze keer geen stakende treinen, onze partij ging deze keer dan ook door tot de eindmeet gehaald werd. De opening was een herhaling van onze laatste partij. Ik speelde deze keer een iets andere zet volgorde en op zet 5 zaten we al in een volledig andere stelling. Stef speelde ondernemend en had geen schrik druk te zetten op mijn stelling. Hij beantwoorde mijn korte rokade met lange rokade en h4 en bemoeilijkte mijn ontwikkeling wat. Zo kwamen we op zet 15 in onderstaande stelling terecht.

Vanaf hier begon het wat bergaf te gaan. Stef begon te defensief te spelen en maakte letterlijk wat rare paarden sprongen. In bovenstaande stelling speelde hij Pe2. Ik begreep het doel niet echt van die zet maar nu mijn stukken eindelijk wat ontwikkelt waren aarzelde ik niet om ook mijn paarden vooruit te gooien en speelde Pg4, de f pion wat tikkelen. 

Hier vond ik me best aangenaam staan, wit zijn stukken zijn wat geconstipeerd. Stef reageerde met een voor mij op dat moment onbegrijpelijke Tdf1, wat ons in onderstaande stelling bracht.

De toren van de d lijn afhalen? Ik was Thf1 verwachtende. De "actieve" toren van de d lijn afhalen en hem zo demoveren tot het bewaken van een pion en zo ook de h toren zijn bewegingsvrijheid beperken zou ik meteen verworpen hebben. Op de h lijn zag ik niet vele gevaarlijks gebeuren, ondanks dat mijn monarch er zich bevond en harry al was opgerukt. ( Al was ik wel voortdurend beducht voor Pg5 manoeuvres.)

Vriend Stockfish laat me nu echter weten dat al mijn filosofische, positionele beslommeringen er weinig toe doen. Na Pg4 heeft hij mij een voordeel van plus twee pionnen, en welke toren er naar waar ging doet er bitter weinig toe. Wit zijn stelling valt in duigen. Ik had mezelf hier nu wel degelijk een redelijk plusje gegeven, maar de beer was nog niet geschoten naar mijn mening.

Na Tdf1 lag het momentum volledig in mijn kamp en ik liet mijn andere volbloed dan ook meteen plaats nemen op het geheerde b4 veld. Lekker dicht bij de witte monarch en de witte dame. Wie weet wat voor onheil hij daar allemaal niet kon aanrichten?

De volgende zetten ondernam Stef dan ook acties op mijn knollen terug te dringen. Terwijl hij daarvoor de nodige manoeuvres moest doen smeet ik mijn dame vleugel zonder enig schroom vooruit. De witte dame sloeg er zowaar bleek van uit. Zo kwamen we in onderstaande stelling waar wit net f3 heeft gespeeld.

Mijn volbloed op g4 keek de f3 pion koudbloedig in de ogen terwijl Charlie oprukte en de dame even in de zijde kietelde. De opties voor de dame waren beperkt dankzij mijn twee volbloeden die gesteund worden door de opgerukte infanterie. Mijn zwarte loper had ook nog de  ambitie om zijn scherpschutter kunsten ten toon te spreiden op de lange diagonaal a1-h8. De dame keerde dan ook met hangende pootjes terug naar haar vorige post op a3.

Bovenstaande poezie komt vrij vertaald neer op het feit dat volgende zetten gespeeld werden: 20) f3 c4 21) Da3 waarop ik Pe5 speelde. Stef kon de verleiding niet weerstaan om een van mijn paardjes neer te halen en speelde 22) Lxe5+ wat ik meteen beantwoorde met Dxe5. 

Onnauwkeurig volgens vriend SF. Beter was dxe5 want Dxe5 liet Pf4 toe. Wat zwart nog steeds een voordeel van drie pionnen gaf maar SF moet altijd iets hebben om over te mekkeren... Na mijn De5 zag Stef zijn kans gewaar en speelde snel Dc3, mijn dame pennend en zo hopend op een dame ruil. Hij was echter vergeten dat ik nog een knol in reserve had...

De andere uitslagen in het toernooi lagen in lijn van de verwachtingen. Al is er nog een eervolle vermelding voor Dirk die in een eindspel met twee pionnen achter Marc toch nog tot een remise wist te houden met een eeuwig schaak.