Ploeg 1 valt in herhaling

Ik zal beginnen met het beste nieuws van het weekend: Sporting Lokeren heeft hun eerst winst sinds hun terugkeer naar het profvoetbal beet! En dat dan nog op het veld van Beveren, het kan niet mooier zijn. Maar LSV-Chesspirant 1 had nog niet kunnen winnen (we speelden vorige week 4-4). Nu stond de eerste ploeg van de leukste club uit Mechelen op het menu, wat net zoals vorig jaar onze eerste thuismatch was. We konden al 2 jaar op rij winnen met 5,5-2,5 dus wouden we dit graag opnieuw doen.

In begin zag het er al goed uit. Ik probeerde iets nieuws in de opening en was wel tevreden met mijn stelling. Roel kreeg een sideline tegen waarvan hij wist dat dit voordeel gaf voor hem, hij had meer ruimte en zijn tegenstanders stukken konden niet bewegen. Ook Joris kwam met iets beter uit de opening. Parcival kreeg een zeer theoretische en scherpe variant op het bord, die partij beloofde een spektakel te worden.

Omdat we na de ronde samen iets gingen eten was Dries er nog eens bij. Hij was zelf niet tevreden van zijn opening, maar zijn tegenstander moest toch ook veel tijd verbruiken. Tyani en Lennart kregen openingen op het bord waarin ze wel ervaring hadden, Robbert kreeg een ambetante variant waar ik zelf liever niet tegen speel.

Een uurtje later was er nog niet veel veranderd. Ik stond gelijk, maar in een stelling waar ik normaal een koningsaanval kan starten in ruil voor tegenspel op de damevleugel, was dat tegenspel onbestaande. Ideaal dus. Roel had nog steeds zijn voordeel en ook Joris stond aangenaam. Lennart koos om zelf een dubbelpion te krijgen (zijn sterk paard op e5 werd geruild) om een imbalance in te stelling te krijgen.

Tyani deed een (voor mij) absurd pionoffer, geen flauw idee of het werkte. Haar tegenstander geloofde haar alleszins en nam het pionoffer (en een zet later een stukoffer) niet aan. Robbert stond nog steeds gelijk, en ik werd steeds meer fan van Joris zijn stelling. Bij Dries was het duidelijk dat zowel hij als zijn tegenstander, de sympathieke Bjarne Van Dijck (naast vriend en leeftijdsgenoot van mezelf ook huidig Belgisch Open kampioen en mede-oprichter van studentenschaakclub De Rode Loper), de stelling niet kenden. Na 12 zetten hadden ze beiden minder dan de helft van hun 90 minuten bedenktijd.

Parcival zijn stelling werd steeds scherper, ze deden elk een race naar de koning van de tegenstander. Het was ook daar waar het eerste bloed vergoten werd. Na een mooi pionoffer kreeg Parcival ook nog een stukoffer tegen, wat zorgde voor een slechte stelling. Ons tweede bord moest uiteindelijk materiaal inleveren en probeerde nog, maar een dame, loper en pion zijn samen meer waard dan 2 torens. Jammer van het verlies, maar een zeer mooie partij van zijn tegenstander Dimitri Allaert.

Later kwamen er nog wat resultaten binnen. Tyani kon haar stukken steeds beter zetten en op de vijandelijke koning richten, maar ze kwam helaas niet verder dan een remise. Gelukkig was er Lennart, ik zag hem op een bepaald moment zijn dame op h7 zetten (met de zwarte koning er naast), ik zag dat wel goed komen. Het kwam ook goed, Lennart won zijn partij, de exacte afwerking heb ik gemist omdat ik zelf ondertussen met de handen in het haar zat.

Ik miste zelf een kleine kans, en dan krijg je vaak het deksel op de neus. Ik blunderde een pion weg en kwam in een slechte stelling. Gelukkig stond Roel wel nog goed. In onderstaande stelling won hij materiaal.

Terwijl Joris het eindspel aan het proberen omzetten was in een punt, speelde ook Robbert remise. Volgens mij ging de partij nooit uit evenwicht, dan is een puntendeling logisch. 

Helaas vond Joris niet het juiste winstplan, hij won wel een stuk maar kwam niet verder dan remise in onderstaande stelling tegen een talent die bij de top van de -14 behoort.

Met een gelijke stand met nog 3 partijen bezig (net zoals vorige week trouwens) was het aan 3 van de 4 hoogste borden om de winst binnen te halen. Ik kwam na even zeer slecht te staan terug, mijn tegenstander speelde op zet 41 (een zet waar vaak geblunderd wordt) een slechte zet. Hoewel de stelling al gelijk was en deze zet dat niet verandert, is het vooral praktisch geen goede zet.

Ondertussen was Roel ook klaar. In een goed eindspel wou hij te snel winnen en door de verkeerde slagzet zaten zijn stukken wat vast, zijn tegenstander vond dan ook nog een zettenherhaling. Jammer, Roel verdiende zeker meer dan een remise.

Ook Dries was nog bezig, hij stond de hele partij iets passiever, tot hij er opeens door kwam. Hij kon door actief spel wat stukken ruilen naar een goed eindspel, dat hij ook kon afmaken. Mindere opening van hem, maar daarna had hij zich goed in de wedstijd geknokt. Flink van onze supersub.

Ik was weer als laatste bezig, en met een 4-3 voorsprong bleef ik in een gelijke stelling de koning van mijn tegenstander opjagen in het midden van het bord. Op zet 61 deed ik een slimme zet, vind ik toch. Ik deed een stille zet die geen schaak was, waardoor mijn tegenstander een grotere kans had om een fout te maken. Dat gebeurde ook, na heel wat nieuwe schaakjes had ik een stelling waar we elk een loper en pion hadden, maar ik had een dame en hij een toren. Het was een leuke partij, al won ik niet volledig terecht.

Zo winnen we voor het 3e jaar op rij van Mechelen 1 (en 2 jaar op rij in de eerste thuismatch), al was het dit jaar met een halfje minder dan de vorige 2 jaren. Zo maken we een goede start in een reeks waar alle ploegen alle punten kunnen gebruiken.

Ondanks dat er nog maar 2 ronden zijn gespeeld zie je in de stand toch al wie moet beginnen oppassen en wie mag dromen. Opwijk staat alleen eerste, en van wat ik hoor en lees denken ze zelfs al de titel op zak te hebben.

Achteraf gingen enkelen van ploeg 1 en 2 nog iets eten in de Italiaan van Merelbeke om de overwinning te vieren. Binnen een maand spelen we weer, we gaan dan naar Antwerpen voor de match tegen Borgerhout.

Je kapoen
William