Het zit mee voor ploeg 2.

Omdat ons vierde bord Stef Goedrecht voor een paar maanden op retraite was naar Frankrijk en omdat we geen beroep konden doen op K. La roue, Timothy le Riche en Ward je mange dans le prairie en andere J. Lo’s bestond onze ploeg deze keer uit Guillaume Boudry op bord 4, Elisabeth Cavalier op 3, Monsieur ivresse & co op 2 en Pierre Pantalon-Maison op bord 1.

De tegenstand was elogewijs gemiddeld van dezelfde sterkte als ons gemiddelde elo, dus een ideale gelegenheid om te proberen om voor de winterstop onze conteur op 5 points te brengen.

De tactiek was deze keer de volgende: Ik zou verliezen en de drie andere borden zouden winnen. Gezien het feit dat ik de laatste dagen niet meer dan 4 uur per nacht had geslapen en gezien mijn tegenstander +1900 elo had leek me dit een goed voornemen. In een bovenzaaltje van een plaatselijk pannenkoekenhuis werd er geschaakt. Vooraf moesten we ons wel laten fouilleren want het zou wel eens kunnen dat we onze eigen drank zouden nuttigen en dat was volgens de plaatselijke gebruiken not-done. De sfeer was meteen gezet.

De partijen vingen aan en al vloeg kwam Guillaume in een zeer leuke stelling te staan. Ook Annelies ging lekker. Vlotjes een kwaliteit voor. Ferry had het centrum overgenomen en ik kwam met zwart aardig uit de opening. Ik denk dat mijn tegenstander beter kan spelen dan dat hij die zondag liet zien.

Toen hij doorhad dat er een pionnetje ging sneuvelen stelde hij remise voor. Daar ging mijn plan. ik zou toch verliezen ? Ik stond op, nam een kijkje op de drie andere borden, keek nog even naar mijn stelling en besefte dat het nog veel energie zou kosten om dit af te maken. Ik dacht aan pagina 34 van het welbefaamde boek (titel op aanvraag), controleerde de plaatselijke bierkaart  en schudde even later mijn sympathieke tegenstander de hand. Remise, en daar waren Bertje en ik best tevreden mee.

Annelies, tegenwoordig en net zoals William trouwens op een niveau spelende dat dik de 1900 overtreft deed wat ze moest doen. Dame ruilen en de buit was binnen. Dank u Annelies !

“Wie is diejen kleine ?” klonk het achter mij. “Diejen kan precies wel schaken” ging het verder. Logische en terechte opmerking van mijn tegenstander. Beiden zagen we hoe vakkundig onze kleinen doorsloeg met de toren. Het lot van de tegenstander was beslecht. William won en de buit was binnen 2,5 - 0,5.

Grootvader Ferry, deze keer niet gesoigneerd door Agnes (afwezig wegens een vervolgcursus soduko in Japan) ging rustig door. Zijn over(ge)wicht was duidelijk en ook hij besloot in schoonheid. 3,5 - 0,5 gewonnen. Antwerpen ligt ons wel.

We stamme daar toch al schuune mee ons 5 puntn !. Na de winterstop gaan we op zoek naar de definitieve redding van onze ploeg in 4e zodat we in het volgende seizoen, na de aangekondigde overname en versterking volop kunnen gaan voor een tweede ploeg in 3e afdeling.

P. Pantalon-Maison.