Konijn met pruimen
03-03-2015
Op de vooravond van wat de ultieme poging tot redding in 4e klasse moest worden, SMSte ik naar Jo om raad te vragen. Ieder van ons weet immers dat Jo voor elk probleem een oplossing kent, dus zag ik in hem de ideale persoon om me een tactisch winstplan te bezorgen zodanig dat ploeg 2 volgend jaar, allicht met jongere spelers nog een jaartje in 4e kon vertoeven. Tuuuuuut antwoordde het ding en een stem eigen aan Jo sprak me toe met de volgende woorden: Meester Jo kan uw oproep momenteel niet beantwoorden, ik bevindt me momenteel aan de rand van de wereld. Spreek uw boodschap in na de biep... Etc. Het viel me daarbij vooral op dat hij in die boodschap een dt fout had gestoken. Die Jo toch...
Plan 2 dan maar: Agnes! Ik SMSte Ferry en vroeg een telefonisch onderhoud met de dame die al jaren TOP is wat betreft het (voor)bereiden van allerlei uitheemse diersoorten.
Ook zij kon me niet te woord staan, laat staan helpen om een plan te maken om op zijn minst een puntje mee te pikken uit Opwijk.
Er stond een Mechelse koekoek (sorry Kurt) op de Leuvense stoof met daarnaast een pruttelende pot Hongaarse goulash en bovendien kwam Ferry net binnen met een met het blote hand gevangen konijn. Begrijpelijk dat Agnes even geen tijd voor me had.
Ik raakte in paniek, voelde het faalgevoel van de degradatie naderen en belde in extremis naar de voorzitter. Ook daar ving ik bot. Na het verlies van een zeer belangrijke partij in het klubkampioenschap was hij in schaakopleiding bij Tyani gegaan en tevens begeleiding bij onze huispsycholoog genomen om terug schaakvertrouwen op te doen. (Zie verslag ploeg 1).
Ik kon dus niks anders verzinnen dan zelf een plan te bekokstoven. Gezien mijn tactische plannen (zie vorige verslagen) meestal even goed zijn als de capaciteiten van Jo om de 100 meter te lopen binnen de 12 seconden _ al zullen die ongetwijfeld veel zijn toegenomen de laatste tijd_ belde ik ik terug naar de Ferry. Hij was zich ondertussen tegoed aan het doen aan de restanten van de gedroogde pruimen. Hij gooide mijn raad om te stoppen met het eten van die pruimensoort overboord bij de kapitein van het pleziervaartgebeuren en verzekerde me een stunt de dag nadien.
Ik was vrij vroeg in Opwijk. Kwam de duivenzolder binnen, ontweek een achtergebleven bruin spoor en begroette mijn teamgenoten.
Ferry zag vrij bleek. At immo di um snoepjes en wreef voortdurend met zijn kolenschoppen in de maagstreek.
Aan Stef zag ik niks abnormaal. Verder noteerde ik dat William waarschijnlijk en per ongeluk het T-shirt van zijn vader had aangetrokken want dit exemplaar zat wel heel ruim.
Stef kwam aardig uit de opening. Ik kwam even kijken en ik zag Stef zowaar één van de slechts mogelijke zetten van het moment spelen. Ik was meteen gerust want de helft van de schaakbevolking weet ondertussen dat als Stef in het begin van het middenspel achter komt hij minstens een remise scoort.
Ferry, die naast me zat, en as usual liever en meermaals mijn klok indrukte dan de zijne, werd bleker en bleker. Hij probeerde de krampjes teniet te doen met cola, maar het mocht niet baten. Zijn tegenstander zat gelukkig niet in de vuurlinie, maar ik verzeker u dat er in de partijen tussen Opwijk en Hoboken meermaals moet gedacht zijn dat er een plaatselijk warmteonweer over Opwijk trok.
Ferry heeft het einde van de avond niet gehaald. hij moest vervroegd en zonder maaltijd de rasechte chinese ober Jan vroegtijdig verlaten.
Hopelijk zijn de pruimen tegen de volgende ronde uitgewerkt, ...... zijn konijnenpoot heeft ons uiteindelijk geen windeieren gelegd.
Pieter.
We hadden geluk, de tegenstanders kwamen verzwakt aan de start en dat bood kansen. Supersympathieke tegenstanders trouwens. Ik moet zeggen dat die duivenzolder in Opwijk me wel ligt. We wonnen zowaar.
William liet zien dat hij die laatst bijgewonnen 100 elo zeker niet gestolen had. Bij hem was het een veredelde oefenmatch. Het moet natuurlijk gezegd worden dat schaken geen plezier meer is als je tegenstander Dubbeljoe Boudry heet.
Ikzelf maakte de 0-2. Kort daarop kwamen Stef en Ferry hun remise aankondigen. 3-1 winst dus. gered ?
De vreugde was van korte duur. Nog altijd zijn we er niet. We staan ondertussen wel iets veiliger, maar het belooft nog een aardige strijd te worden onderaan.