Interclub Ronde 6: De verslagen (compleet - update ploeg 7 08/01/2014)

LSV-Chesspirant 7 - CREC 6

Op algemeen verzoek en met de moed in de schoenen is hier het ootmoedige verslag van ploeg zeven, over de door haar verrichte werkzaamheden in de interclub-competitie op 15 december jongstleden. Inderdaad een eeuwigheid geleden. Op die rampzalige dag – die vanaf nu in ons aller collectief geheugen zal blijven plakken, zo ergens tussen de Titanic en Nine-eleven in –  moesten wij  – Gaspard, Patrick, Tim en Jo – in de Sinaaïse schaakarena aantreden tegen geharde, edoch sympathieke tegenstanders uit Charleroi, de vurige stede. Onze Nestor Gaspard moest het op bord 1 opnemen tegen de Benjamin van onze tegenstanders. Hij kon de partij lang in evenwicht houden maar verloor dan een kwaliteit, waardoor de jeugdige Karolinger al bij al vrij gemakkelijk het zege-gebaar kon maken. Bam ! 0-1 !  En ergens meende ik een kraai te horen krassen. Patrick verloor ook enkele pluimen die dag. Het was reeds een onheilspellend signaal dat ik hem lichtjes mankend de arena zag betreden, temeer omdat Patrick net bekend staat vanwege zijn flukse tred, naast uiteraard zijn befaamde visuele geheugen. Beiden lieten hem die dag in de steek, enkele goede aanvalsmogelijkheden zag hij niet, of buitte hij niet uit. Hij werd verplicht tot een dames-ruil in zijn nadeel – benieuwd wat Patricks echtgenote daarvan vindt – en verloor daarna al snel de partij. 0-2 !  Toen ik opkeek van mijn eigen partij, zag ik Patrick nog iets harder mankend naar de bar gaan, de rug gebogen, om zijn ongetwijfeld eindeloze verdriet te verdrinken. Op de vensterbank onderscheidde ik twee innig zoenende kraaien, een derde kraai daarnaast knipoogde onophoudelijk naar mij. We waren nog niet thuis en verdere lichamelijke en morele schade lag in het verschiet. Op bord vier kon Tim het zaakje vrij lang in evenwicht houden, maar kwam dan in een eindspel terecht met elk een toren en een handvol pionnen, waarbij de koning van de tegenstander beter geplaatst bleek. Dit positionele voordeel werd door de Karolinger optimaal uitgebuit, zodat Tim uiteindelijk ook de ijdelheid zijner bezigheden inzag en terecht opgaf. 0-3 !  Winst of zelfs een gelijkspel was dus al uitgesloten, en meer dan de eer een beetje redden zou ik met mijn eigen partij niet meer kunnen doen. Want intussen was het mijn al bij al povere verdienste op bord 3 te blijven voortspelen, toen mijn kompanen zelf al lang en breed aan het bekomen waren van de geleverde inspanningen en de geïncasseerde slagen en verwondingen. Toch had ik beter moeten weten. Het Boze Oog was op ons gericht die dag ! Ook ik was immers mankend de arena binnengetreden, ten gevolge van een verrekking die ik de dag tevoren schijnbaar toevallig had opgelopen. En toen ik aldus mankend tijdens mijn partij naar buiten stommelde om een sigaretje te roken, moest ik mij als het ware een weg banen doorheen een gitzwarte massa veren. Overal, op de grond en in bomen, op de daken en verlichtingspalen, op de schuren en de stallen, op geparkeerde auto's en de aan de einder verdwijnende telefoonlijnen zaten kraaien. Duizenden en duizenden zwarte, krassende vogels, alsof zij onverhoeds dit universum hadden ingenomen.  Hun aanblik was zo angstaanjagend dat ik – fel mankend ! –  naar binnen vluchtte, en me allerminst de tijd gunde om mij af te vragen waar die helse beesten vandaan kwam, wat mijn volgende zet in de partij zou moeten zijn, of wat de precieze samenstelling van mijn sigaret was. Mijn partij, tegen een zeer sympathieke tegenstander, verliep eigenlijk een beetje zoals die van Tim en Gaspard. Ik kon lang het evenwicht behouden, maar verloor uiteindelijk ook een kwaliteit, eigenlijk door een halve blunder van mezelf.  Daarna hield ik het nog een halfuur vol,  maar in mijn hoofd resoneerde onophoudelijk het schelle gekras van kraaien en hun harde veren schuurden mijn huid.  Mijn situatie beloofde steeds penibeler te worden, zodat ik nederig en met volle overtuiging de strijd staakte. 0-4 !  Aah, hoe hopeloos en leeg scheen op dat moment de wereld me toe ! Hoe doelloos de jaren die wij hier zwervend over deze planeet doorbrengen ! Gelukkig waren daar nog de warme gezelligheid van onze koeiestal, de empathie van ons talrijk opgedaagde publiek, en het eclatante succes dat ploeg zes op dat moment behaalde tegen Brasschaat.  Mijn hart leek te ontdooien. Toen daarna de mare werd verspreid dat ons vlaggenschip zwaar had uitgehaald tegen een andere ploeg van dat vermaledijde Charleroi, kon ik het nog niet geloven. Maar toen even later Timothy waardig als een koning en met een glimlach alsof hij net zijn eerste kusje had gekregen, de koeiestal betrad, veerde mijn hart helemaal op en in mij werd het vuurtje van de hoop opnieuw aangestoken. We dronken iets, en toen we daarna naar buiten gingen was er geen kraai te bekennen. Geen pluimpje was van hen achtergebleven. Jo

LSV-Chesspirant 3 - Tielt 2

Op voorhand werd eens gekeken wie deze tegenstanders nu juist waren. Vaak werden enkele jeugdspelers opgesteld, soms dan weer volwassenen. We hadden pech en deze keer waren er enkel volwassenen van de partij, ook al betekent dat niet altijd iets. Ikzelf speelde op bord 1, Wahid op 2, Jarno op 3 en Leen op 4. Dit was overigens de eerste officiële match van Leen! Robbert moesten we jammer genoeg uitlenen aan de eerste ploeg, maar het is het zeker en vast waard geweest! De partijen begonnen allemaal vrij oke,  Ik had zelf wel een lastige opening waarin mijn stukken moeilijk manoeuvreerden maar dan is er nog hoop. Als eerste verloor Jarno jammer genoeg, hij zegt zelf iets te veel pionnen te snel cadeau gedaan te hebben aan de tegenstander. En als die dan naar de laatste rij komen om te promoveren dan is dat wat minder natuurlijk. Bij Wahid kwam heel wat spanning op het bord, Leen hield vrij lang gelijke tred maar kwam dan uiteindelijk eerst een pion achter. Ook stonden er 2 paarden aan verschillende randen wat niet echt super kan zijn. Ikzelf geraakte maar niet uit mijn bekrompen stelling en liet mij op het einde net iets te snel mat zetten. Wahid bouwde een materiële voorsprong uit. Leen streed heel lang door, tot na 17uur ergens maar moest dan toch haar meerdere erkennen. Wahid zijn tegenstander vond het genoeg geweest en gaf op. 3-1 verlies, wat natuurlijk jammer is, maar het waren zeker leerrijke partijen! Annelies

LSV-Chesspirant 4 - Wetteren 3

Luc kwam ploeg 4 terug versterken, bijna zelfs met resultaat. Hier zijn verslag: "Ik heb mijn partij van deze namiddag verloren. Op een bepaald moment had ik een goede zet voor mij gezien, dit zat zo in mijn gedachten dat ik onvoldoende alle mogelijke zetten van mijn tegenstander had gecontroleerd. Mijn tegenstander had een combinatie gezien in twee zetten waardoor ik mijn dame verloor en dus niet anders kon dan opgeven." Op bord 2 & 3 zaten de gebroers Van Malder. Hierbij hun verslag: Dries " Het was een moeilijke partij, mijn tegenstander begon met een koningsaanval. Toen hij het centrum innam werd hij nog sterker, hij kreeg toen voldoende tijd om aan te vallen. Uiteindelijk kon ik de matdreiging niet meer dekken." Klaus "Ik speelde men geliefkoosde opening. Ik kende de theorie er goed van, alleszins beter dan men tegenstander waardoor ik een pion won :-). Even daarna gaf ik die pion per ongeluk terug. Maar in het middenspel stond ik beter en won ik nog een aantal pionnen waardoor ik uiteindelijk de partij heb gewonnen." Rik speelde voor de tweede keer op een rij in ploeg 4 en dit bevalt hem na een makkelijke forfaitoverwinning won hij nu terug. Aan z'n verslag te zien was het een niet zo eenvoudige overwinning: "Ik heb gewonnen maar had het al vroeger kunnen afmaken. Eind goed al goed!". De "eind goed al goed" doet vermoeden dat de partij niet zo van een leien dakje ging. Alleszins blijft na het verlies van Martin, alleen hij en Stef alleen over met het maximum van de punten. Ploeg 4 scoort het eerste matchpunt van het seizoen! 2-2. Voorlopig hebben de eerste borden het vooral moeilijk. Volgende keer spelen ze tegen de voorlaatste hopelijk kunnen ze dan nog eens punten pakken. Ward  

LSV-Chesspirant 5 - Braschaat 6

Bernard kwam over vanuit ploeg 2 en speelde de pannen  van het dak, hier zijn verslag: “Heerlijke partij! Ik kwam onder te staan in de opening, maar kon me bevrijden en won niet veel later 1 pion. De gewonnen pion werd een vrijpion en deze wou graag een dame worden. De vrijpion kon de tegenstander enkel van de promotie houden door z’n paard er voor te offeren. Daarna ging het vlotjes naar de winst. Martin moest door de deelname van Bernard opschuiven naar bord 2. Deze bordverschuiving zorgde voor wat onwennigheid en Martin verloor voor de eerste 4ckeer dit seizoen of misschien waren er ook andere redenen ;-). Hij schreef volgend verslag: “Van in het begin nam men tegenstander het centrum. Ik geraakte maar niet uit de druk van de pionnen en uiteindelijk heb ik ze te ver laten komen en verloor ik. Op bord 3 speelde Nick, hierbij zijn verslag: “In het middenspel heb ik een paar fouten gemaakt, maar ik zag de aanvallen van de tegenstander gelukkig nog net op tijd waardoor ik nog niks verloor. Men tegenstander bleef wel druk zetten waardoor ik een pion verloor. Niet veel later stond ik plotseling helemaal verloren en heb ik opgegeven.” Ruben was de vervanger van Geoffrey. Volgens de officiële berichten moest hij studeren voor grote testen, kwatongen beweren dat hij geseind is geweest in de Ghelamco Arena. We waren alvast blij dat Ruben tussen de examens door toch afkwam en zich moedig verweerde. Z’n verslag was heel kort en bondig: “Geblunder in het eindspel was de aanleiding tot men nederlaag”. Hij speelde tegen Boersma Cees (1589), dan heeft hij toch lang volgehouden. Het is nog maar z’n eerste jaar als regelmatige interclubber. Hopelijk kan hij dit jaar nog eens scoren. Een 1-3 nederlaag als eindresultaat. Ward

LSV-Chesspirant 2 – Brasschaat 3  1-3

Match met wisselende kansen draait verkeerd uit Op onze blog wordt de laatste tijd er een sport van gemaakt om van de interclubverslagen een ware kunst te maken, fantastisch gewoon! Wegens mijn beperkte woordenschat en aardrijkskundige kennis ;-) moet ik hier voor passen. Daarom wil ik het dan ook in dit verslag iets anders aanpakken en iets meer over het schaaktechnische gedeelte zeggen. Af en toe haal ik eens een leerrijke flater naar boven, niet om de speler er op af te straffen maar als les voor later en niet alleen voor de spelers in kwestie maar ook voor alle lezers die het volhouden om de 700 pagina’s aan verslagen van elke ronde te lezen. Ploeg 2 kwam net zoals veel ploegen van ons deze ronde tegen een ploeg van Brasschaat uit. Deze sympathieke club bevat veel evenwaardige spelers (en speelsters) waardoor het verschil qua elo tussen bord 1 (1779) en bord 4 (1816) zelfs negatief was. Deze ronde wouden we graag iets scoren tegen Brasschaat, Bernard had daar zelfs zijn basisplaats voor over. Ik zelf speelde mee in ploeg 1 en kon op afstand ploeg 2 wat volgen. Jammer genoeg heb ik geen geschreven verslagen ontvangen van de spelers in kwestie, maar gelukkig heb ik wel enkele partijen verzamelt waardoor ik toch wat over ploeg 2 kan schrijven. Steven speelde op bord 1 tegen Angelique (1779), na een lange reeks theoretische zetten koos Steven voor een sterk pionnen centrum, waarbij het centrum volledig vastzat. Zwart daarentegen kroop met haar loper achter het pionnencentrum van Steven en nestelde daar een sterke loper op e4. Steven zag dat deze loper weg moest en bood zijn loper aan om deze te ruilen. Opeens werd het sterke centrum een ware chaos, waarbij beide partijen het heel correct speelden. Zeker de tussenschaak van Steven Dc4+ mocht gezien worden (zie diagram 1).