Zondagswandeling in Brussel voor ploeg 1.

Gisteren stond de lastige uitmatch tegen Europchess 2 op het programma. We moeten toegeven dat de opstelling van de tegenstrever heel erg meeviel. Enkel bord 1 was van quasi hetzelfde elo niveau , op bord 2 tem 4 lagen we goed boven en onze jonge gasten op bord 5 en 6 zijn bij ons meer waard dan hun elo’s vertellen. Ook viel de rit naar Brussel goed mee. Joris sliep en Dries vergat zijn K3 liedjes mee te zingen. Eens aangekomen, dienden we ons  in te schrijven bij de bewaking van het gebouw. We speelden immers in de kantoren van de Europese commissie. Deze ervaring hadden we al eens meegemaakt een aantal jaar geleden en toen haalden we ook een mooie uitslag. De eerste partij waar duidelijkheid verschaft werd was de mijne. De opening werd vrij snel afgehaspeld, waarschijnlijk iets te snel door mijn Portugese tegenstander want een kleine onnauwkeurigheid , deed bij mij een alarmbel afgaan. Aan mijn leerlingen van stap 2 kan ik melden dat hij niet de  3 gouden regels heeft gerespecteerd J Daarop kon ik lustig offeren op e6 en de partij naar mijn hand zetten. 0-1 Ik ging rustig mijn pintje halen en nestelde me in de gezellige sofa om even te bekomen. Mijn rust werd al snel verstoord door Ward. Opgelucht meldde hij dat hij remise had gespeeld. Zijn Ijslandse opponent kwam mee analyseren en daaruit bleek dat Ward nog vrij goed weggekomen is. Diene mens had de hele zaterdag gespendeerd aan openingsvoorbereiding wat Ward ooit nog speelde in een zotte (zatte?) bui.  Daardoor spendeerde hij heel veel tijd en met een eeuwig schaakje kon Ward ontsnappen aan de mat. 0.5-1.5 Even later vervoegde ook Lennart ons. Tegen zijn Deense tegenstander had hij moeite om een goed plan te vinden. En op het moment dat het er vrij ok uit zag, riskeerde hij het niet meer en stelde remise voor, wat aanvaard werd. Achteraf gezien was hij toch teleurgesteld dat hij niet verder had gespeeld. 1-2 Joris kon zijn geliefde (flut) opening spelen tegen een spanjaard. Helaas liet hij een loper in zijn stelling binnendringen en dat kostte hem een kwaliteit. Zijn tegenstrever was zo euforisch dat hij prompt remise voorstelde. Ieder normale mens zou dat aanvaard hebben maar niet Joris. Hij was van mening genoeg compensatie te hebben. In de analyse hebben we zeer lang gezocht naar compensatie maar niet gevonden. Wat hij wel kreeg was wat medewerking J Maar we moeten ook toegeven dat Joris het subliem verder speelde met zijn loperpaar en met een vuil trucje een stuk won. 1-3 De volwassenen hadden dus gedaan, nu was het wachten op de familie Van Malder. Klaus speelde tegen de enige Belgische speler van de ploeg. Zoals steeds speelde hij een zeer solide opening en kwam nooit in de problemen. Het evenwicht werd ten alle  tijde bewaard en zelfs een pionnen eindspel bracht geen soelaas. Wat waren we blij met zijn remise want dat bezorgde ook dee ploegwinst. Dries zat dus naast me aan tafel. Het bizarre was dat de helft van de ploeg in 1 zaal speelde en  wij in een andere zaal. Tijdens mijn partij was getuige van een cruciaal foutje. Het gebeurt zelden dat Dries zo snel in de fout gaat maar als je niet rokeert kan je in de problemen komen hé. Een pion ging verloren en even later nog ééntje. Maar Dries geeft nooit op en bleef aanklampen. Toen hij in het eindspel met toren en paard toch een mooie combinatie vond en een cruciale b pion won, kwam de remise haven zeer dichtbij. Het was nog even bibberen en zijn Bulgaarse opponent  probeerde nog even door zijn paard te offeren. Daarop offerde Dries zijn paard terug en wist hoe hij het eindspel met K+ pion tegen koning remise moest houden. Zwaar gevochten en beloond daarvoor ! 2-4 en we staan met 4 matchpunten voor de 3^de en met 1 matchpunt achter de eerste.