Ploeg 1 naar Brussel

Een uitmatch in Anderlecht, in het schaken helaas niet zo een simpele opdracht als in het voetbal. Toch trok onze eerste ploeg vol goede moed naar de eerste ronde van het nieuwe kalenderjaar. Doordat het om 13u30 effectief een match was van Anderlecht op een 800-tal meter van het interclublokaal, ging het merendeel van de ploeg samen met de trein. Ikzelf was zeer verbaasd dat Anderlecht speelde, meestal spelen de goede ploegen op zondag.

De reis verliep al bij al vlot. Alexander en William zagen bij hun overstap Robbert, Tyani en Wouter opstappen. Niet veel later volgde ook een hijgende Ward, die net een poging had ondernomen om het wereldrecord stationsprinten op zijn naam te zetten. Eens we in Brussel-Zuid aankwamen was het nog even stappen, maar de weg was niet moeilijk: gewoon het pad van omgevallen steps volgen. Tijdens het wandelen was er nog even schrik dat we een forfait gingen moeten geven, maar gelukkig kwam Alexander gezond en wel terug van zijn toiletbezoek bij een kebabzaak langs de weg.

Op naar het schaken. We speelden tegen The Belgian CC 1, Hollands-Brusselse ploeg waar we niet voor moesten onderdoen. Na een uur spelen kon het nog veel kanten op.
Op bord 1 speelde Roel zijn tegenstander pas op zet 8 een stuk voorbij de 3e rij, dit was dan ook nog een dame. Zo leek het wel alsof Roel was begonnen, ondanks dat hij zwart had. Op 2 had Tyani een gesloten stelling die op het punt stond om geopend te worden. William speelde niet goed in de opening en was al op zet 10 ontevreden met zijn passieve stelling.
Ward stond dan weer gewonnen na 10 zetten, dit zag iedereen goed komen. Lennart werd wat verrast in de opening en was al snel op weg naar een eindspel tegen het loperpaar. Bij Robbert stond het gelijk met nog zeer veel stukken op het bord.
Bij de stoere jongens op bord 7 en 8 (zij speelden bijna heel de partij met hun kap op) was het wat minder. Alexander verloor in de opening veel tijd en kwam zelfs slechter te staan. Bij Wouter stond het gelijk, maar de zwarte stukken leken op weg naar zijn koning terwijl zijn eigen stukken aan de andere kant van het bord stonden.

Een uur later zag het er slechter uit. William was blij nog geen materiaal achter te staan, en Ward leek zijn mooi voordeel wat verspeeld te hebben. Op bord 7 stond Alexander een belangrijke pion achter, hij stond ook niet goed ontwikkeld. Bij Wouter waren de zwarte paarden in zijn stelling gedrongen, dit zag er niet prettig uit. Bij Roel en Tyani stond het nog gelijk, Lennart stond iets passiever maar leek wel terug te komen in de partij. Robbert had een dubbelpion voor zijn koning gegeven maar had veel druk op de zwakke d-pion.

Alexander moest als eerste het hoofd buigen. Het ging al niet goed sinds het begin van de partij, een stukverlies was er teveel aan.

Wouter probeerde stug te verdedigen, maar zijn tegenstander zette heel flauw (maar wel slim) zijn sterke koningsaanval om in een eindspel met 2 pionnen meer. 2-0

Ward kreeg toen zijn tegenstander terug in de partij kwam een remisevoorstel. De gemiste winstkansen van onze kapitein zorgden ervoor dat hij dit afwees, maar enkele zetten later stond hij wel heel slecht. 2 torens voor een dame, maar de dame was veel te actief en Ward zijn stukken konden nooit goed samenwerken. 3-0, het leek een ware afslachting te worden.

Gelukkig was er een beetje hoop. William stond nog steeds slechter, maar door te rokeren waren opeens veel problemen opgelost. De rest van het team vertelde hem achteraf ook dat hij volgende keer sneller moet rokeren, hij zal vanaf nu luisteren. Toen hij terug een beetje in de partij kwam deed hij een tactisch remisevoorstel. Zijn tegenstander weigerde dit en had hier spijt van. Na het activeren van zijn stukken kon William het afmaken met een leuk torenoffer. 3-1, de eer is gered.

Niet veel later was ook Lennart klaar. Hij kon na zijn mindere opening gelukkig wat stukken ruilen om in een gelijk eindspel te komen. Hij is tevreden met zijn remise tegen zijn erg jonge tegenstander, zeker als je ziet hoe de partij is verlopen.

Met nog 3 partijen bezig waar er maar een halfje mocht worden afgegeven voor een matchpunt zag het er niet fantastisch uit.

Roel kwam beneden met een remise. Een partij die de hele tijd in evenwicht was, alleen werden enkele nuances gemist. Met dit resultaat moesten Tyani en Robbert dus winnen.

Onze topschutter Robbert sloot door tactisch iets te missen de d-lijn, dit brak hem zuur op. Met een slechtere pionnenstructuur moest hij het ook nog eens opnemen tegen een sterk paard. Robbert bleef vechten, maar tevergeefs.

Tyani speelde erg lang. Na wat ruilen ging ze een eindspel in, waar ze een kleine kans miste om een zeer interessante variant in te gaan. Deze variant deed haar ook nog eens een weddenschap verliezen, dubbel pech! In een moeilijk eindspel was de druk van haar tegenstander te groot en moest ook zij het punt afgeven.

6-2, harde cijfers. Binnen 2 weken spelen we thuis tegen Opwijk, dan proberen we beter te doen!