Ploeg 1 op bezoek bij Deurne

Afgelopen zondag reisde ploeg 1 in 2 auto's af naar Deurne. We misten enkele basisspelers, maar dat bracht ons niet van de wijs. We speelden tegen een ploeg die gemiddeld ongeveer 40 (!) jaar ouder was, het was dus aan ons om te tonen dat het jeugdig enthousiasme kon winnen van de decennia aan ervaring.

Op bord 8 maakte Killian zijn debuut in de eerste ploeg, hij was als eerste klaar. Tegen een sterke tegenstander verloor hij net na de opening door een combinatie een paard. Killian maakte de stelling daarna nog zo ingewikkeld mogelijk, maar zijn tegenstander bleef rustig en won de partij.

Niet veel later was ook Alexander klaar, hij stond lang gelijk. De hele partij was het voor hem wel lastiger spelen, hij miste zijn witveldige loper. In een (schijnbaar) gelijk eindspel dacht ik dat het remise zou worden, maar toen ik terug kwam kijken stonden de stukken terug in de beginstelling met een zwarte koning in het midden van het bord. Alexander had blijkbaar een röntgen gemist, een jammer verlies. 0-2

Geen goede start dus, maar er kwam terug hoop. Lennart kwam met wit iets minder uit de opening, maar na veel stukken te ruilen kwam hij in een interessant paardeneindspel terecht. 'Een paard aan de rand, is niet plezant' had hij wellicht onthouden van Philippe. Zo kon hij het paard bijna insluiten, zijn tegenstander moest een pion geven om het te redden. Dit resulteerde in een pionneneindspel met een pion meer, Lennart maakte het vakkundig af. 1-2

Het was daarna even wachten op een volgend resultaat, dat kwam van bord 1. Tyani speelde een partij waarin ze steeds minder stond. Toen ze besloot om haar tegenstander aan te vallen stond een pak beter, maar net voor zet 40 speelde ze in tijdnood een mindere zet, wat haar een kwaliteit en uiteindelijk ook een toren kostte. 1-3

Niet veel later moest ook Ward het hoofd buigen. In het middenspel had hij wel het loperpaar, maar stond hij passiever. Hij besloot daarom een pion te geven. Zijn tegenstander, die heel sterk speelde, nam deze aan en hield deze bij tot in het eindspel. Ward probeerde nog met zijn loper en toren nog wat weerwerk te bieden, maar zijn tegenstander speelde het heel goed uit. 1-4 en zo leek het kalf al verdronken.

Vooral omdat iedereen tijdens de partij bij Robbert al een verliespartij had genoteerd. Toch wou Robbert het nog spannend maken. Na een pion te offeren in de opening haalde hij zijn innerlijke Paul Morphy boven om nog een 2e te offeren. Het was zeer interessant, maar resulteerde wel in een minder eindspel. Op een of andere manier kon Robbert door te blijven vechten zijn tegenstander vangen in een matnet. Hoe hij dit nog gewonnen heeft weet niemand, inclusief Robbert. 2-4

Ikzelf speelde een goede opening, maar kwam dan een beetje onder druk te staan. Daarna nam ik weer de bovenhand, maar deed dan een mindere zet. In een moeilijke stelling kwam ik er toch beter uit. Het was een eindspel met elk een paard en een toren, maar ik had 3 pionnen (f2, g3, h2) en mijn tegenstander 2 (g6, h6). Ik bleef de stelling uitmelken en maakte progressie. Toen ik het (wellicht remise) eindspel volgens mij net naar me toe had getrokken (er was wel nog veel werk), blunderde mijn tegenstander pardoes zijn paard . 3-4 en de spanning is terug!

Wouter speelde een sterke partij. Zijn tegenstander gaf een toren en 2 paarden voor een dame, Wouter stond wel zeer passief. Hij kwam er goed uit, en had vermoedelijk zelfs winstkansen. Daarna volgde nog een lang en ingewikkeld eindspel. Door vermoeidheid en weinig tijd op de klok miste Wouter een niet zo makkelijk te vinden remise, zo kon zijn tegenstander door hoge druk van de dame en pionnen uiteindelijk promoveren.

3-5, ons eerste verlies van het seizoen. Jammer, maar niet onlogisch als je 3 basisspelers mist. Hierdoor staan we na 3 rondes in de middenmoot. Volgende ronde wacht Temse, dan zullen we er weer vol voor gaan. Graag vermeld ik ook nog dat Robbert onze topschutter is, met 3/3!

William