Ploeg 1 sluit het seizoen af in stijl

Een maand na de 10e ronde vond de 11e en laatste ronde plaats. Door die lange pauze door sommigen al vergeten, maar we wouden toch nog eens alles geven. We speelden thuis tegen de 2e ploeg van Oostende, de stad die een paar maanden geleden nog de halve finale haalde van de 'Marginaalste Stad van Vlaanderen'. Sommige spelers van ons hadden wat schrik, dus die gingen gaan lopen. Gelukkig stonden we met 8 dappere strijders aan de start. Beide ploegen speelden voor niks meer, maar we wouden toch met een goed gevoel eindigen.

In afwezigheid van Roel kwam ik dan maar zelf enkele minuten te laat. Ik had de opening goed overleefd, en na een uurtje had ik een klein voordeel dus kon ik wat rond kijken. Robbert en Parcival stonden gelijk, maar hadden iets meer ruimte. Lennart en Joris kwamen duidelijk beter uit de opening, ook Tyani snapte meer van de stelling dan haar tegenstander. Diana stond gelijk en bij Ward... had ik opnieuw geen idee. Het leek op een stelling die ik kende, maar was licht anders. Hij stond een kwaliteit achter, maar het witte paard op a8 stond gevangen. Het resultaat van de partij ging wellicht beslist worden door dat paard, of het al dan niet genomen ging worden.

Een tijd later zag het er wel goed uit, we hadden op elk bord een minstens gelijke stelling (bij Ward was ik dus niet zeker hoe het stond), en hadden overal minstens 10 minuten meer op de klok.

Tyani kwam steeds beter te staan, ze had uiteindelijk een pion meer en een open koning voor haar tegenstander. Het leek wel alsof ze compensatie had na een stukoffer, maar dan zonder een stuk te offeren.

Lennart had na een tactisch steekspel heel wat stukken geruild, zijn tegenstander koos voor een stelling met toren en pion tegen 2 stukken in plaats van gelijk materiaal. Door de tijdsvoorsprong van bijna een uur schreef ik in mijn hoofd al 2-0 (met de partij van Tyani) op.

Joris stond beter. Hij had meer ruimte, en toonde zijn tegenstanders hoe je beide lopers wel moet fianchetteren. Het was zoeken naar een winstplan, maar ik had er wel vertrouwen in.

Ook bij Robbert, in een gesloten stelling was hij op weg naar de koning van zijn tegenstander. Diana stond dan weer gelijk. Parcival stond beter, maar in een heel gesloten stelling leek de partij nog lang te gaan duren. Bij Ward was het paard nog steeds gevangen maar niet opgegeten, al had ik wel meer vertrouwen dat het wel ging lukken.

Ik offerde een pion om mijn tegenstander vast te zetten, en dat was praktisch een goed idee. De engine vond het onnodig, maar gaf de stelling wel nog gelijk.

Tyani was als eerste klaar. Zowel op de klok als op het bord speelde ze haar tegenstander weg, mooie partij om het seizoen mee af te sluiten.

El Capitán vond ook de weg naar de winst. Zijn koningsaanval werd steeds sterker met een opgave tot resultaat.

Ik ben niet zeker over de volgorde, maar ook Lennart won. De 2 stukken waren gewoon te sterk in het eindspel, en ik denk dat Lennart ook te sterk was voor zijn tegenstander.

Joris vond geen goede weg naar winst en haalde dan maar zijn trukendoos boven. Dat loonde, hij kon zijn tegenstander vangen in een matnet. 4-0

Ik was als volgende klaar. Ik offerde naast mijn pion nog een kwaliteit, die mijn tegenstander meteen had moeten aannemen. Dan had ik een geforceerde zettenherhaling, maar ik denk ik niet dat ik die was ingegaan. Mijn tegenstander wachtte een paar zetten met nemen waardoor hij zijn stukken volledig vastzette, waardoor ik met een dame, toren en loper meer speelde. Dit leidde tot mat, en dat eindigt de partij. 5-0

Diana was een stuk beter dan haar tegenstander en won ergens een toren, ik heb niet gezien hoe. Maar met een toren meer is het vlot winnen, 6-0.

Ward kon na lang zweten (en een foutje van zijn tegenstander) eindelijk opgelucht ademhalen en met een loperpaar tegen een toren het eindspel ingaan. Dit eindspel was winnend, maar ook Ward kon mat zetten, 7-0! Zijn tegenstander beweerde in de analyse wel dat het een veel betere stelling was voor hem, en hij zou wel eens gelijk kunnen hebben. Benieuwd wat de computer er van vond.

We wouden graag eens 8-0 winnen, het was ook aan Parcival om het laatste punt binnen te halen. Maar hij liet ons op onze honger blijven zitten, vrij letterlijk. We gingen na de ronde gaan eten, maar Parcival bleef maar spelen. Zijn goede stellig verzandde helaas in een slechter eindspel. Of het verloren was weet ik niet, maar Parcival verdedigde goed en haalde remise.

We winnen voor de 2e keer dit seizoen 7,5-0,5. Geen onlogische score, op elo waren we elk bord wel de favoriet, zeker op de lagere borden.

Zo eindigen we dit seizoen op plaats 6 en konden we ons plaatsen voor play-off 1. Door onze superstart hadden we wel op meer gehoopt, en er zat hier en daar ook wel meer in. Een promotie zat er achteraf niet echt in, Borgerhout is de terechte kampioen. Zo zijn Pantin en TSM 2 ook de terechte degradanten.

In eerste klasse is Wetteren voor het eerst kampioen, voor degradatie moet er nog een testmatch worden gespeeld. Volgend jaar zakken er sterke ploegen naar tweede, en stijgen er ook sterke ploegen naar tweede. Het wordt dus een pittig seizoen.

Na de partij ging een deel van de ploeg nog eten naar de Italiaan, samen met wat delen van andere ploegen. Daar was het nog even stressen op wat de concurrentie van ploeg 3 deed, zij zullen ongetwijfeld ook nog een verslagje schrijven over hun seizoen.

Dit seizoen was ikzelf topschutter met 7,5 punten, ik was wel ook de enige die alle ronden speelde. Kapitein Robbert scoorde ook goed met 6,5/9. Parcival is onze remisekoning met 5 stuks, hij won wel zijn overige 3 partijen en is dus ongeslagen.

Met een goed trainingskamp en de juiste transfers deze zomer zullen we weer klaar zijn voor volgend seizoen, maar eerst even onze welverdiende rust nemen.

Tot volgend jaar!

Je kapoen
William