Ploeg 1 morst weer met de punten

Afgelopen zondag mochten we net zoals vorig jaar naar Anderlecht, voor een match tegen The Belgian CC. Voor beide ploegen stond er niet echt meer iets op het spel, al hadden wij wel een waterkansje op promotie. Kapitein Robbert en ik gingen met de trein en tram, de rest geraakte er met de wagen.

Roel kon niet meespelen, en daags voor de wedstrijd viel Lennart ook ziek uit. Gelukkig konden we nog eens rekenen op Alexander, en Annelies maakte haar seizoensdebuut in onze ploeg. Om Roel te eren hadden zowel wij als de thuisploeg enkele laatkomers. Om 14u waren er slechts 9 van de 16 spelers en konden enkel Annelies en Parcival aan hun partij beginnen.

Tijdens het wachten keek ik naar Annelies haar partij, die haar door een vrij theoretische variant zwoegde. Ze speelde wel goede zetten, maar had na de opening wel een groot tijdsnadeel. Ondertussen zat iedereen (lekker knus, er was weinig plek) aan zijn bord.

Bij de rest ging ik pas kijken na opening. Bij Parcival stond het gelijk, ook bij Tyani. Die laatste dacht wel heel lang na over 1 zet, ik dacht even dat ze in slaap was gevallen.

Robbert stond na een vreemd gambiet een pion voor. Het was niet heel duidelijk of hij beter stond, maar een pion is een pion. Joris stond iets passiever maar niet slechter, Alexander had zijn geofferde pion al terug gekregen maar kon zijn activiteit behouden.

Ward wachtte lang met het terugslaan van de d-pion, ik hoopte dat hij deze nog ging kunnen terugslaan. Enkel ik had groot voordeel na de opening. Mijn tegenstander speelde hier Le4, ziet u welke zet voordeel geeft?

Het is verleidelijk om de loper te offeren, maar na 11... Lxf2 12 Kxf2 Dh4+ 13 Kf3 Pf6 14 Lc2 vond ik niks concreet. De engine ook niet, die geeft 0.0. Beter is het simpelere 11... Dh4! 12 Df3 Lxf2! met een pion winst en een betere stelling.

Later werd er meer duidelijk. Parcival stond nog steeds gelijk, al was het vervelend dat zijn tegenstander veel controle had over de d-lijn. Niet veel later werd de partij ook remise.

Robbert stond nog steeds een pion voor, maar Joris stond dan weer slechter. Ward kreeg na een tactisch steekspel een eindspel met een kwaliteit meer voor wat pionnen, al denk ik dat hij ook naar een eindspel kon met een stuk meer voor wat pionnen.

Annelies stond passiever en had vooral een nadeel op de klok, terwijl Tyani haar tegenstander zijn koningspionnen (volgens mij) veel te ambitieus naar voor gooide. Alexander en ik stonden duidelijk beter, we waren niet veel later ook klaar.

Terwijl Joris zich had teruggevochten naar een gelijke stelling, was de eerste winst binnen. Ik hield mijn pion voorsprong, ruilde de juiste stukken en won vlot in het eindspel. Ik speelde vorig jaar trouwens op hetzelfde bord, met dezelfde kleur tegen dezelfde tegenstander. Toen won ik ook, alleen was dat helemaal niet verdiend. Ik had veel vertrouwen in een goed ploegresultaat, aangezien al elke ronde mijn individuele resultaat hetzelfde is als dat van de ploeg.

Alexander kreeg net na de opening 2 stukken voor een toren en een pion, en maakte daar gebruik van. Uiteindelijk offerde hij zelfs wat materiaal om naar een eindspel te gaan met loper + dame tegen toren + dame. Maar door de zwakke koning van zijn tegenstander was zijn loper meer dan 5 punten waard, en hij won mooi. 0,5 - 2,5

Joris koos in zijn gelijke stelling voor de simpele oplossing met eeuwig schaak. Achteraf in de analyse was het besluit dat hij misschien wel kon doorspelen, maar dat hij vooral moest oppassen om niet te verliezen.

 

 

Met een 1-3 en goede stellingen op de borden had ik een goed oog in wat matchpunten.

Maar toen sloeg het noodlot toe. El Capitán had een zeer woelige partij. Tijdens het wachten op het perron keken we met Stokfish, en de partij schommelde op de paar zetten van +1 naar -1 en weer naar gelijk. In tijdnood miste Robbert een stukwinst, waardoor de dame en loper van zijn tegenstander een te gevaarlijk duo vormden. Een onnodig verlies, maar wel een interessante partij.

Dan was er de partij van Tyani. Ze vroeg me om haar te sparen in het verslag, dat zal ik doen. Ze speelde tegen een talent uit Nederland, even oud als haar broertje. Die Nederlander weigerde haar remise aanbod, maar had daar een aantal zetten later wellicht spijt van.

In tijdnood miste Tyani een mooie combinatie. Kan u hem vinden? De laatste zet van zwart was trouwens Te7.

Tyani koos in tijdnood voor het veilige Te5+, maar miste het mooie Pe5!! Deze zet dreigt zowaar mat met Tc6! De enige manier om dit op te lossen is Kf6, waarna wit een schaakje geeft op c6 en dan de loper op c1 gaat opeten. Ze won enkele zetten later wel een kwaliteit, maar speelde in het eindspel iets te onnauwkeurig waardoor er na promoties aan beide kanten een eeuwig schaak volgde.

Ward had een eindspel waarin hij minstens gelijk stond, hij moest wel oppassen. Ik zag niet volledig waar het mis ging, maar volgens mij heeft hij wat overpushed en plots had zwart een gevaarlijke vrijpion. Daardoor moest hij zijn kwaliteit teruggeven en naar een verloren eindspel gaan. Jammer, er zat minstens een remise in de partij.

Met 3,5-3,5 lag de druk bij Annelies. Ze stond de hele tijd wat passiever, al viel dat goed mee omdat de stelling gesloten was. Ze blitzte zichzelf naar zet 40, waarna een vrij onduidelijke stelling op het bord was verschenen. Ze leek me slechter te staan, maar had wel veel tegenspel. Toen ik later ging kijken werd er heel wat geruild en moest ze 2 gevaarlijke vrijpionnen stoppen. Dit bleek zeer lastig. Door tijdnood en wellicht wat vermoeidheid van 4,5 uur lang te verdedigen ging er ook nog een stuk verloren.

Zo verliezen we met 4,5 - 3,5. Zonde, want ik denk dat we zeker 2 bordpunten meer hadden kunnen halen. Volgende ronde moeten we wel nog eens winnen, want na nieuwjaar was het nog niet veel soeps.

 

 

In de stand lijkt Borgerhout op weg naar de titel, ze spelen volgende ronde wel nog tegen de 2e. Onderaan zakt Pantin, TSM heeft een mirakel nodig om zich nog te redden.

 

 

Je kapoen
William