Ronde 8 van LSV-4G tegen Mechelen
Zondag 18 februari speelde ploeg 4G thuis tegen Mechelen. Mechelen stond naast ons in de stand dus het beloofde spannend te worden. Mijn tegenstander op bord 1 was wat later. Toen hij de zaal betrad en ik vroeg tegen welke ploeg hij moest spelen antwoordde hij: "Ja, ze hebben me naar hier gestuurd. Ik weet het niet." wist ik wel hoe laat het was. Ze hadden zich wat versterkt. Hun normale bord 1 speelde op bord 2, en hun bord 2 op bord 4. Sterke tegenstand dus, daar had ik wel zin in.
Mijn tegenstander speelde iets wat ik nog nooit heb tegen gekregen. Een opening waar de engine wit meteen een voordeel van plus 1 geeft na twee zetten. Het was nochtans geen gambiet. Het was wel duidelijk dat het niet goed kon zijn, maar het betekende wel dat het volstrekt onbekende wateren waren waar ik me in bevond. Ik besloot niet te zot te doen en vast te houden aan gezonde openingsprincipes en kwam dan ook goed uit de opening.
Een snelle blik op mijn ploeggenoten en het zag er overal wel OK uit. Jeroen leek wat minder te staan maar Timothy was als een vis in het water en Ferry zijn stelling was ook gezond. Dat was dan ook het laatste wat ik van mijn ploeggenoten hun partijen heb kunnen opvangen want het zou plots ontsporen bij mij...
Zwart had na wat vreemde paard manoeuvres in onderstaande stelling net zijn pion van d6 naar d5 gespeeld. Waarschijnlijk had ik eerder f4 moeten spelen ipv Dc2 want de engine geeft hier al terug gelijkspel.
Ik wilde niet e4xd5 spelen en zo zwart zichzelf laten bevrijden dus ik speelde La2. Met het idee van druk te kunnen geven op e6 als de d pion de e pion slaat. Helaas had zijn verdrukte stelling het gewenste effect bekomen want ik was blijkbaar wat in slaap gewiegd en La2 is een blunder waarna zwart een voordeel heeft.
Hij speelde g5 en plots zit mijn loper in de problemen. Na Lg3 volgde d5xe4 en mijn dame kan de pion niet terug slaan want dan volgt f5-f4 met een vork tussen loper en paard. Ik moest een keuze maken: het centrum en een pion afgeven en een stelling proberen te verdedigen met een pion achter waar ik ook erg in de verdrukking stond, of een stuk voor twee pionnen geven maar wel nog activiteit hebben? Ik koos voor het laatste, wat volgens de engine maar een klein beetje slechter was dan de eerste optie, maar waar ik tenminste nog wat weerwerk kon bieden. Dit bracht me enkele zetten later in onderstaande stelling.
Hier verwachtte ik dat zwart e5 zou spelen om zijn witte loper te activeren en mijn tegenspel zo snel mogelijk in de kiem te smoren. Mijn tegenstander, die na de partij ook best nog een toffe peer bleek te zijn, speelde echter Lh6. Dit had ik niet echt bekeken, maar begrijpelijk om een van mijn paarden af te ruilen. Nu zelf e5 spelen kon niet want dan slaat hij gewoon op e5 en mijn paarden zitten in de penarie. Dus ik overwoog Pg4 en De2. Om dan na 5 minuten plots te zien dat e5 toch best wel een goede tussenzet is om eerst zijn loper in te sluiten. En hopla, Guido blundert e5??
Om mezelf meteen voor het hoofd te slaan dat ik Pxe5 vergeten was. Slordig, slordig. Want Lh6 was wel het waterkansje waar ik op hoopte. Na Pg4 gaan er wat stukken af maar wit heeft wel nog aanvalskansen, al staat zwart nog steeds beter. Mijn tegenstander moest even nadenken maar speelde toch Pxe5, gevolgd door De4 van mijn kant. Mijn hoop om misschien drie pionnen te bemachtigen voor mijn stuk was vervlogen. Remise was het beste waar we nog op konden hopen...
Mijn tegenstander begon behendig alle stukken af te ruilen. Rond zet 35 gingen de dames eraf. Deze keer wist ik wel goed met de tijdsnood om te gaan en haalde de 40e zet met nog twee minuten op de klok. Het eindspel zag er wel niet makkelijk uit.
Na zet 40 toch even snel gepolst bij de ploeggenoten. Ferry had ook een booboo gedaan en zijn paard geblunderd en daarna verloren. Timothy had een remise in de wacht gesleept maar Jeroen zijn stelling zag er niet rooskleurig uit. Het beloofde een pijnlijke ploegnederlaag te worden.
In mijn stelling was mijn plan simpel. Zoveel mogelijk pionnen afruilen en mijn loper kamikaze laten plegen op de laatste pion. Mijn tegenstander mocht gerust zijn twee paarden behouden :-)
Op zet 52 kwamen we in onderstaande stelling terecht.
Hier speelde mijn tegenstander a4. Knap. Mijn plan was natuurlijk g5+ hxg hxg Pxg4+ en dan moest ik enkel nog de a pion slaan. Maar na g5+ speelde hij Pxg5, zijn paard offeren voor het stuk en zo twee vrijpionnen en een paard versus mijn eenzame loper. Het kalf was verdronken maar we bleven tegenstrubbelen. Op zet 60 kwamen we in onderstaande stelling.
Hier maakte zwart het mooi af door Pc2+ te spelen, mijn koning slaat de a pion, maar na Pf3 kan mijn loper geen kant meer op.
Het eindresultaat voor de ploeg was een pijnlijke 0,5 - 3,5. Maar we laten het niet aan ons hart komen. Ondanks mijn blunder was het een leuke partij met een leerrijk eindspel. Het was instructief om te zien hoe mijn tegenstander me netjes opdoekte.
